SİNEK...

• 13 Kasım 2014 Perşembe 21:23:19

SİNEK…

-Toprağı da yaktılar sonunda. Gidelim bu cehennemden gidelim..! Öldürtmek mi bizi niyetin konuşsana .isilik herif.

Sakalına sıçrayan salyaları silmek istedi. Ama bunu yapmadı. Yeniden kirleneceğini bildiğinden umursamadı. Ağzının içini dolduran kanı gargara yapıp bir kısmını beyaz halının üzerine tükürdü. Kalanını yutkunduktan sonra masanın üstündeki geceden kalma kırmızı şaraba bakıp gülümsedi.

-Şarap diyorum şarap nasıl da güzel duruyor orada…

Durakladı kelimeleri, odaya dolan sabah güneşinin şişeye çarpan ışıltısı kamaştırdığı için gözlerini biraz daha kıstı. Odanın içinde gezinen sinekler kadar özgür hiçbir şey yoktu etrafta. Bu yüzden kara bir sinek çatlak bir dudağın tüm hareketsizliğinden faydalanarak tüm larvalarını döktükten sonra yarım şarap kadehinin üstüne konup küfürler yağdıran kadını izledi.

-Lanet herif daha ne bekliyorsun ? Görmüyor musun şu dumanları söyle artık nereden çıkacağız. Şarap deyip durma akşam içtiğin yetmedi mi ?

derken sineğin konmuş olduğu yarım kadeh şarabı adamın yüzüne doğru serpti. Sinek hemen güneş gören perdenin kenarına kondu. Boşalan kadeh sarı duvarlara derin çizgiler bırakırken kadın da adamın dudağında derin bir iz bıraktı. Eğilip yerde uzanan adamı öyle bir öptü ki. Ne adamın sakalını ne o sakala bulaşan kanı. Az vurulmuş gibi ikisi de beyaz halının üzerinde durdu öylesine. Dumanlar odanın etrafında turlarken sinek bir delik bulup kaçtı yavrularına veda bile etmeden.

Kadın başını kaldırmadan öylesine bakarken adam;

-Şarap diyorum şarap nasıl da güzel duruyor orada…

-kırıldı işte tüm her şey lanet herif kırıldı…! Hadi çıkalım şuradan …!

Kapalı kapılar, paslı pencereler yakılan kağıtlar, yanan evin kronik külleri çatıdan yükselirken adam son nefesini verirken kitaplıktaki son kalan kitabı parmağıyla gösterebildi. Kadın öfkenin kendine verdiği tüm güçle ayağa kalkarken son kez bağırdı.

-Bunca zaman uğraştığın kitaplarını bizi yakmak için mi çıkardın haaa! “Mahzende Zaman” sevmedim işte iki kişinin öldüğünü. Bu yüzden her şeyi ateşe mi atman gerekti hem de ikimizi.”

Ağzını kapatarak rafta kalan son kitabın önündeki dışarı açılan kapının anahtarını aldı. Adam için çok geç yaşamak için beş adımdı kapıyı aralamak. Kadın hem anahtarı hem kitabı alıp kendini dışarı attığında Leonard’ın onun için yazdığı son sayfayı ilk kez okumuştu.

“Ben öldüğümde siz ikiniz yaşıyor olacaksınız.”

Dakikalar önce içeriden dışarı çıkan o kara sinek şu an gelmiş olan itfaiye aracının bir köşesinde yanan yavrularına göz yaşı dökmeden bakıyordu…