"Sorma neden ne olursun gitme kararımı. Ne olur anla beni sorgulama bu kararımı. Sebepte sorma ne olur. Sensizlik çok zor olacak. Yeni güne uyandığımda sen ve sensiz günlerin düşünmek dur bunu düşünmek bile... Anlamalısın beni." bu cümlelerin ortak özelliği gitmek. Giden kalana kendini anlatma isteği var. Haydi gelin gitme konusuna farklı bir bakış açısıyla inceleyim.

Aslında gitme olayının gelişimi hep aynıdır. Neden, gelişen bir olay ve sonuç vardır. Sadece kişiler, mekan ve zaman değişiktir. Bir taraf baskın diğer taraf ise bağımlıdır. Üzen ve üzülen tarafını unutmayalım. Aynı şablonun farklı biçimde yaşanmasıdır. Diyeceksiniz bu cümlelerle bu konunun ne alakası var diye. Hemen açıklıyorum.

İnsan fıtratı gereği hep aynı duygular, aynı genetikte yaratılmıştır. Altın orana göre bu düzen kurulmuştur. Yani nerede yaşarsa yaşasın hep aynı duyguları yaşar insan. Ten rengi, dili, dini ne olursa olsun hep aynı fıtratta yaşar.Gülmek bütün dillerde farklı sembollerde de mutlaka vardır. Aşk bütün kıtalar da farklı yaşansa da vardır. Gitmek olayını yaşayan 7.5 milyar insan ortak olarak hep aynı olayın tekrarını yaşar. Daha önce bahsettiğim gibi sadece mekan, kişiler ve zaman değişir sadece. Şimdi yazının başında cümleleri açıklama zamanı geldi.

Giden birinin bu eylemini bir şekilde açıklamış. Belki sebebi bile yok. Belki de karşısında ki kişiyi seviyor bile. Veya aşık. Her neyse değişken ihtimalleri artırabiliriz. Sonuçta bir karar veriyor. Onu terk ediyor. Ondan vazgeçip yeni ufuklara yelken açmayı göze almış. Onun yerine koyabileceği bir yaşam seçmiş. Gidiyor. Üzülecek. Boşlukta kalacak bir süre. Sonuçta unutacak.

Kalan ise hep o olayı unutamayacak. Ağlayacak. Sebep arayacak. Terk edilmek hayatının en büyük acısı olacak. Aynı yerde ve aynı duyguları hep yaşayacak. Kaybedecek.

Gitmek aslında kazandırır gidene. Sonunda büyük yıkımlar ve enkazın altına kalanı bırakmayı göze alarak.