İyi ki Varsın Yalnızlığım

• 11 Kasım 2014 Salı 21:24:38

İyi ki Varsın Yalnızlığım

İnsan alışıyormuş her şeye zamanla. Alışmak için birlikte yaşamak gerekir derlerdi de inanmazdım. Ama doğruymuş, seninle yaşamaya başladıktan sonra sana alışmaya başladım.

İlk defa bu denli kulak verdim sana. İlk defa bu kadar yakından baktım gözlerine. İlk defa fark ettim gözlerinden yüreğine giden uçurumlarının derinliklerini. İlk defa bu kadar derinden ürktüm ve ilk defa bu kadar yakın hissettim seni kendime. Gözlerimden yanaklarıma yaşlar süzülmeye başladığı zaman bana sarılmandan bu kadar huzur duydum. Ve...ilk defa kalbinin atışlarını bu kadar yakından kulaklarımda yankılanmasını dinledim. O zaman anladım ki ne kadar da yakınmışız ne kadar da iç içeymişiz seninle aslında bilemedim.

Oysa ben kendimi hiç seninle yan yana düşünememiştim. Nasıl düşünebilirdim ki? Hep kalabalık içinde yaşamıştım ben. Hiç olmayacak şey dediğimdin sen benim. Ben senin var olduğunu gördüğüm tüm saklambaç oyunlarında hep hemen ardında durmuş sayman biter bitmez’’ SOBEEE’’ diyerek hep seni ebe yapmıştım. Bu yüzden hiç yakalanmamıştım sana. Ama sen her seferinde gözlerime anlayışla bakmış ve ’’MIZIKÇILIK YAPIYORSUN’’ demeden kabul etmiş ve yeniden gözlerini kapatıp saymaya başlamıştın. Sonra ikimizde büyüdük. Sen benden uzak durdun, ben etrafım daha çok kalabalık oldukça seni o oranda unuttum.

Bir gün ne olduğunu, neden olduğunu bile tam anlayamadan bir sihirli değnek dokunmuşçasına söndü birden bütün ışıklar. Geri geldiğinde hiç kimse yoktu sahnede benden başka. Sessizlik hiç bu denli korkunç ve çekilmez gelmemişti bana. Oysa bazen keşke sessiz bir yerde olsam dediğim de olmuştur. Ama bunun acı verebilecek kadar sessizlik olabileceğini düşünmemiştim hiçbir zaman. Oluyormuş anladım. Ve...anladığım zaman ağladım. şte o zaman yine senin sesini duydum yanı başımda.

’’Ağlama...ağlamak zayıfların işidir. Ve...ağlayan yenilgiyi kabul eden kişidir.’’ Başımı kaldırıp baktığımda,karşımda anlayan ve anladığı için yüreğimdeki acı gözlerine birikmiş sen. Kollarını açtın, bana sarıldın. Korku ve sevinç karışımı bir duygu içinde öylece durdum. Sesini dinledim. Bana yarınlardan, her şeyin daha iyi olacağından bahsediyor ’’Korkma’’ diyordun.’ ’Sakın korkma...hatırlasana deli bir cesaret içinde sen ne gözü kara risklere girdin’’.’ ’Yine iyi olacak her şey. Belki ilk başta zor olacak, ama eninde sonunda olacak göreceksin.’’ diyor bir yandan da saçlarımı okşuyordun. Ve işte o zaman gözlerine baktım. Anladım ki sen beni gerçekten çok sevmişsin, hiç Terk etmemişsin YALNIZLIĞIM...

Seni anlamak için seninle kalmam, seninle yaşamam, sana alışmam gerekiyormuş. Alıştıkça anladım ki benim tek sevenim senmişsin. İyi ki varsın YALNIZLIĞIM. İyi ki varsın.

Blueangel65