İBİŞ İLE MEMİŞİN DENİZ YOLCULUĞU

• 9 Kasım 2014 Pazar 18:46:27

Memiş bir gün uyurken İbiş seslenir ;Memiiiiiiş kalk seni uyku tatlısı sabah oldu .Memiş uyku sersemliği ile ıhlar durur .İbiş ne yapar uyandıramaz .Memişin uykusu ağırdır en sonunda buz dolabından suyu alır Memişin yüzüne döker .Memiş Allaaaah diye sıçrar İbiş ne Allahı yallah yallah der ne çabuk unuttun Memiş neyi unuttum İbiş hani sandalla gün doğuşunu seyredecektik der Memiş bal çiçeğim unutmadım bende onun hayalini görüyordum İbiş hadi çabuk gün doğmak üzere der yola çıkarlar deniz kenarından sala binerek iki dağın arasına doğru yol alırlar ve birbirlerine sarılarak güneşin doğuşunu izlerler .ve Memiş bal çiçeğim güneşin doğuşu sen ol ,batışı ben olayım ,hayatı senle doğalım ,benle bitirelim bu hayatı beraber yaşayalım der ve söz verir sen doğmasan eyer bir gün ben o gün batmayacağım der .İbiş doğa gözlüm ben bu doğaya baktıkça bu ömrü hep senle yaşayacağım bir gün olur da bu gözler kapanırsa bil ki bende ölmüşüm der ve gün doğar kıyıya doğru gelirler birde ne görsünler kıyıda ağlara takılmış çırpınan bir şey var Memiş İbişim uzak duralım İbiş hayır balık olsaydı balıkçılar bırakmazdı der ve yanına gider birde ne görsün ağlara takılmış bir deniz kızı ve yaralı hemen Memişe seslenir Memiiiiş koş çabuk gel Memiş şaşırır deniz kızı yaralı ve kendinde deyil hemen sandala koyarlar oradan uzaklaşırlar deniz kızı o kadar güzelmiş ki saçları suda yosun gibi dağılırken yüzüde ay gibi güzelmiş hemen İbiş yarasına pansuman yapmış Memişte güzelce yarasını sarmış bir süre deniz kıyısındaki kulübelerinde bekleyen İbiş ve Memiş deniz kızının sesine hemen içeri girmişler öyle güzel düşünmüşler ki deniz kızını içi deniz suyuyla dolu bir eski sandala yatırmışlar denizkızı ilk önce korkmuş çekinmiş sonra İbiş bizden korkma biz dostuz Memiş bizden sana asla zarar gelmez demiş deniz kızı karşısında birbirinden tatlı iki şirin insanı görünce çabuk canı ısınmış Memiş sana ne oldu nasıl o ağlara takıldın demiş deniz kızı ben su altında yatarken üzerime bir demir parçası düştü ,herhalde gemiden attılar bende çırpınarak kurtuldum ama kuyruğum bir ağa dolandı ondan kendimi kurtaramadım der .gemide kıyıya yanaşınca benide peşinden sürükledi Memiş seni kimse görmedi mi denizkızı hayır İbiş zaten görseydiler zarar verirlerdi kesin Memiş evet peki gerçekten deniz kızı varmıydı ben masal biliyordum deniz kızı ;gerçekte var mı bende bilmiyorum beni biz nehir kenarında piknik yaparken ben suya düştüm beni kimse görmedi nehirin azgın suları denize oradan da okyanusa kadar sürükledi beni gören bir yunus sürüsü yardım etti bir zaman onlarla yaşadım ve balık gibi yüzmeyi öğrendim daha sonra ailemden ümidi kesince denizde yaşamaya karar verdim .Sonra anne bir yunus balığını yaşatmak için onun derisine büründüm sonrası malüm yıllar sonra sizle karşılaştım İbiş deniz kızının saçlarına bayılmış çok uzun ardı sıra gelen saçları varmış gözleri yosun yeşili denizi anımsatıyormuş hiç ömürlerinde böyle birisiyle karşılaşmadıkları için hayranlık veren tebessümle ona bakıyorlarmış deniz kızı sizde çok güzelsiniz şirinsiniz bir elmanın iki yarısı gibisiniz der ve muhabbet eder bir süre Memişlere misafir olan denizkızı iyileşir artık gitmek istediyini söyler İbiş hiç aileni merak etmiyormusun sen demiş Deniz kızı hiç hayalimden çıkmıyorlarki her an kalbimdeler der onları çok seviyorum ama elden ne gelir izlerini kaybettim der ve başlar ağlamaya İbişle Memiş buna çok üzülürler başlarlar düşünmeye ona yardım etmek için ama deniz kızı hiç birşey hatırlamıyormuş ve işleride zormuş Memişin gözüne bişey takılmış oda deniz kızının boynundaki gergin bir muska ve deniz kızının boynundaki muskayı ister açıp bakarlar içinde arapça ama el yazısıyla farklı yazılmış bir yazı görürler hemen bir hocaya giderler hoca yazıyı görür görmez hemen yazıyı kimin yazdığını anlar bu arada deniz kızı onlardan gelecek bir haber için evde merakla beklemektedir hoca bu yazının sadece Bursa da hacı baba diye bilinen Derviş hocaya ait olduğunu söyler bundan başkası bu yazıyı yazamaz ona özgü bir yazı der İbiş ve Memiş eve geri dönerler unuttukları bir şey var deniz kızının bir adı var mı onu sorarlar deniz kızı hatırlamadığını söyler Memiş ufak bir umut var Allahdan ümit kesilmez der İbiş sana söz aileni bulacaz ama sen ne olur biraz daha burda kal der sana bir isimde verelim der Memiş ne koyalım der İbiş yere göye sığmayan bu güzelliğe ASUMAN diyelim der ve sabah yola çıkacaklarını 3 gün içinde döneceklerini Asumana söylerler Asuman sizi 3 gün sonunda gün batımına kadar bekleyeceğim eyer gelmezseniz hakkınızı helal edin ben denizlere döneceğim der ve vedalaşırlar İbiş ve Memiş sabah erkenden Bursanın yolunu tutarlar akşama kadar cami cami gezerek Derviş hocayı ararlar en sonunda bir köyde olduğunu öğrenip sabah köy yoluna doğru yol alırlar Derviş hocayı bulurlar ve muskayı gösterirler hacıbaba muskayı tanır bunu 15 yıl önce benden Arif kaptan diye birisi 5 adet yazdırmıştı İbiş peki Derviş dede bur da ne yazıyor söylermisin Derviş Allahım sen ailemi bana bağışla onlara yardım et çocuklarımı her türlü afetten koru sana sığınırım sen dualarımı geri çevirme amin yazıyor çocuklar dedi Memiş peki Arif kaptanı nereden bulacağızz yıllar önce Sakarya da limanda bir yeri vardı orda karşılaşmıştık dedi orda sorun bilirler çocuklar dedi bunu duyan İbiş ve Memiş dağ tepe demeden yola çıkmışlar o kadar çok yağmur yağıyormuş ki en sonunda bindikleri araç limana uzak bir yerde arıza yapmış İbiş ve Memiş indikleri gibi koşmaya başlamışlar çünkü vakit onlar için çok önemliymiş limana geldiklerinde hemen limandaki kaveye girerler Arif kaptanı sorarlar kahveci haberi duyar duymaz Arif kaptanın evine koşarlar kapıyı kırarcasına sevinçten çalmaya başlamışlar kapıyı anneleri açmış şaşkın bir bakışla ne oldu neden kapıya böyle vuruyorsunuz Memiş kızınız yaşıyor teyze deyince anne bayılmış hemen kardeşleri gelmiş neler oluyor bur da annem neden bayıldı deyince İbiş olanları özet bir şekilde anlatmış ama vakitlerinin çok az kaldığını gün batmadan yetişmek zorunda olduklarını söylemiş deniz kızının ablası ailesini ve sevenleri ile birlikte hemen yola çıkmışlar onu hatırlayan duyan kim varsa konvoya takılmışlar ama önlerindeki engel çamur tutan yollarmış onun için Arif kaptan denizden daha hızlı gideceklerini söylemiş ve hep beraber tekneye binmişler bu seferde fırtına rüzgar deli dalgalar zorluk çıkarıyormuş çünkü deniz kızı ege denizinin uc kısmında bir adadaymış gün batımına son bir saat kalmış deniz kızının ailesi hızlarını kesmeden devam etmişler İbiş ile Memiş ağlamaya başlamış çünkü yetişmek artık çok geçmiş son yarım saate yaklaşmışlar ama bunların o tekneyle 2 saate anca varabilirlermiş ibiş ile Memiş teknenin uc kısmına gelerek haykırmaya sesleriyle bir ümit duyurmaya çalışmışlar bağırmışlar deniz kızıııııı bekleeee gitmeeee diye bağırmaya başlamışlar herkes ümidi kesmişken yunuslar gelmiş İbiş yunuslardan yardım istemiş Memiş bize yardım edin deniz kızına ulaşamasak eyer bir daha ailesini göremiğecek bunun üzerine yunuslar teknenin altına girerek son sürat çekmeye başlamışlar deniz kızı limanın ucuna doğru gelmiş son dakikalarmış artık çok geç diye ümidi kesmişken Annesi Asumaaaaaan diye bağırmış tam dalacak sırada sesi duyan deniz kızı bir dikelmiş herkes bir agızdan Asumaaan diye bağırmış son olarak annesi bir kez daha bağırınca deniz kızı arkasını dönmüş ve tekne yaklaştığını el sallayan bağıran birilerini görmüş deniz kızı sevinçten ne yapacağını şaşırmış oda anneeee diye bağırmış tekne kıyıya geldiğinde sevinç bayramı yaşanmış çünkü kaybettikleri kızlarına kavuşan bir aile onu seven bir sürü insan sımsıkı sarılmışlar İbiş ile Memiş hem çok sevinmişler hemde çok şaşkınlarmış çünkü hiç adını bilmeden deniz kızına Asuman adını yani öz adını vermişlerdi Asumanın ailesi bu sefer kızlarını kenara koyup ibiş ile Memişi sevinçten havaya atmaya başlamışlar Memiş duruuuun benim yükseklik korkum var yahu diye bağırıyormuş tabi bu sevinci kutlayan birileri daha var oda denizde sevinç taklaları atan yunuslar onlarda bu olaya çok sevinmişler böylelikle İbiş ile Memiş bir maceranın sonunda mutlulukla bitirmenin sevincini yaşamışlar İbiş deniz kızı artık ayrılma vakti geldi artık insan olarak yaşamına devam ediceksin ama bizi sakın unutma Memiş unutursan vallahi küseriz der Asumanın ailesi İbiş ile Memişi öpücük ve sevgi minnattarlığıyla çok teşekkür eder deniz kızını yani Asumanı alarak tekneye binerler geride kalan İbiş İle Memişin sevinç göz yaşları ve veda için bay bay yapan eller yunuslar bırakır mı onlarda teknenin peşine takılırlar ve Asumanın arkadaşı olmaya devam etmişler Asuman devamlı deniz kenarına gelir saçlarını suya döker kokusunu alan yunuslar hemen Asumanın yanına gelirlermiş ama her defasında İbişle Memişi sorarmış yunuslara yunuslar o gün bu gün hiç görmediklerini söylerlermiş çünkü İbiş ile Memiş başka bir diyara başka sevgi dolu maceraya doğru yol almışlar bile
hoşçakalııııııın......