SATIYORUM SATIYORUM VE SATTIM

• 9 Kasım 2014 Pazar 13:07:05

Bilinmedik bir makamda eşlik eden şarkının rehaveti eşlik ederken bir bardak çayın eşliğinde uzaklara yol almak. Yakın bilirdim oysa. Hicaz makamında mıydı aslında. Aslında olsa olsa hüzün makamıdır nakaratı dilime dolanan.

Eğreti nice mefhum TDK’da iştigal etmiş anlamlarıyla. Seviyorum kelimeleri en az sevmeye olan düşkünlüğüm kadar.’’ Ha gayret, aç gözlerini ve insanların gerçek manalarını çöz diyorum’’ biteviye. İstemiyorum ki çözmek. Yeni hayal kırıklıklarını kaldıramam artık. Fazla söze de hacet yok zaten. Kimlikleri çoktan ele verdi gerçek eşkâllerini. Kartvizitinde yazan ne varsa. Bilindik unvanlar ve iştigal ettikleri her ne ise. Önemli mi peki? Biçilen ne ise o önemli. Ya da biçtikleri değer. Biçildikleri değer gün gibi aşikâr ama ya biçtikleri. Hak ettikleri ayan beyan ortada. Ya hak gördükleri.

Merak etme gibi bir lüksüm yok her nasılsa inanılmaz merak konusu olsam da. Fazlasıyla müphem ve bir o kadar gizem dolu. Tarafsız olması gereken kim varsa tuttukları takım. Gerçek anlamda fanatik zihniyetleri ile seçmişler piyonlarını ve oturtmuşlar bir sandalyeye. Takım tutarcasına eşlik eden sanrılarla kapılıp gitmişler hayatın rehavetine.

Nice meslek erbabı. Nice insan. Nice sıfat. Ve gizli özneler gözden ırak.

Kanaatkâr olmaktan çoktan vazgeçmişiz de yokmuş haberim. Limitini aşmış kartlar, yüklü kredi borçları ya ruhlarınız… Satılığa çıkmış ruhlar.’’ Yok mu arttıran? Evet, siz bayım ya siz hanımefendi. Evet, evet siz ön sırada oturan siyah şapkalı bayan… Satıyorum, satıyorum ve sattım.’’

Merak etmeyin bitmedi henüz müzayede. Sırada bekleyen milyarlarca insan var yer kapma telaşında.

Satın satabildiğiniz kadar. Ya daha sonra ne satacaksınız, sorarım size.

Emsalsiz, eşkâlsiz ve bitimsiz gölgeler varlıkları kayıplarda.

Sunuma hazır sayısız söylem hicap dolu.

Görmekten aciz olmayı dilerdim. Dilerdim bir o kadar nöbetimi devretmeyi. Bir tek ben miyim bu yolun yolcusu. Zararsız ve yetilerini sürekli bileyip kendine batıran.

Kılı kırk yaran bir zihniyet. Betimlemeler o kadar yersiz ki artık. Yeter ki herkes bir yerlere çekiştirsin ve istediği gibi görüp algılasın. Acıyan mı acıtan mı? Susan mı yoksa iç sesinin yankısında kulakları sağır olan mı?

Can mı canan mı?

Bakanlar mı görenler mi?

Duyanlar mı duymak isteyenler mi?

Görmek ve duymak istemediğim ne varsa. Tasavvur etmek bile ihtimal dışı. Seçenekler azalmakta. Aslında cevapsız bir soru yanıtı O’nda gizli. Ve er geç herkes tanık olacak gerçek boyutuna bilinmedik soruların.

Yoktan var eden Yaratan’a şirk koşarcasına yoktan var edilen onca yalan. Bırakınız sahiplenmeyi sürekli savunma mekanizmaları bitimsiz bir tempoda çalışmakta.

Ortada suç yokken suçlu addedilen günah keçileri. İlahi Adalet’in tecelli edeceği güne kadar ekleyin halkaları ardı ardına.

Binlerce düşünce raks ediyor binlerce kelimenin eşliğinde. Bunun bir suç teşkil ettiği gibi bir zihniyetle karşılaşmak ayrıca inanılmaz. Kırık bir kalemin eşlik etmesi bekleniyor onca kırık ve yarım ne varsa süpürdüğüm.

Yadsınamaz onca seyirci merak içinde.

Arkası yarın, efendim.