KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 549 Okunma
- 4 Yorum
- 0 Beğeni
KİM KİMDİR?
Şu sanal alem gerçekten başlı başına bir alem…Bunu facebook denen aleme girdiğimde anladım daha çok da.
İç yüzlerini bildiğiniz insanların buralarda kendilerini sergileme şeklini gördükçe-okudukça tüyleriniz diken diken oluyor! Ağzınız kapanmamak üzere açık kalıyor! Kendilerinden söz ettirmek için öyle şeylerin reklamını yapıyorlar ki inanmak olanaksız!
Yakından tanımayanlar. Oldukça iyi niyetli olanlar. Biraz da arif olmayanlar bunlara kanıyor inanıyor ve beğeni üstüne beğeni yolluyor. Kutluyor. İnsan olduklarını zannediyor.
Böyle bir durumda ben size gerçek bir insandan gizli bir kahramandan söz etmeyi bir borç bildim kendime.
“Şebinkarahisar Ceviz Festivali Şenlikleri” ne aldığım davetten iki gün önce bu ülkede duyarlı birey olmanın bedeli olarak daha çok stresten kaynaklanan ani bir rahatsızlıkla kapıya gelen ambülansla Numune Hastanesi’nin Acil Servis’ine götürüldüğümde fiziksel acının yanı sıra devlete ve gelen görevlilere yük olduğumu düşünmenin mahcubiyetini de yaşadığımı fark ettim düzene olan tüm isyanıma karşın.
Beni festivale davet eden kişi; Şebinkarahisar köylerinden biri olan Anna’ da (bu isme bayıldım) doğmuş yetişmiş. Farklı kültürlerin yatağı ve tarihi zenginliklerin beşiği olan tüm değerleri aynı zamanlarda yaşamış ve özümsemiş. Bunları akıl süzgecinden geçirmekle kalmamış. Sımsıcak yaralı yüreğinde harmanlayıp, yakında çıkaracağı kitabında toplamış en özgün en has biçimiyle üstelik. Ayrıca nefis bir şairdir o.
Toprağına ve yöresine tutkun gerçek bir köy aydını olarak bu değerleri yaşadığı kentlere de taşıyan bu harika dost insan olan Anna’lı Fatma Sultan YILDIRIM’dan başkası değildi.
Aynı zamanda Şebder Kültür ve Dayanışma Derneği’nin yönetim kurulundaki 7 kadından ve yerini hak edenlerden biridir.
Fatma Hanım’ın: “O bana eşinin en değerli armağanı” dediği çok eski dostu sırdaşı Leyla Hanım’ın, 7 yıl önce yitirdiği sevgili eşinin memleketi olan Şebinkarahisar’ın Hasanşıh köyüne kocasının yakınlarını ziyaret etmek amacıyla yollara düşmesi imrenilesi bir vefa örneği olarak beni çok duygulandırmıştı.
O Fatma YILDIRIM ki; oturduğu evden başlayıp başbakanlık hatta cumhur başkanlığı binasına kadar taşımıştır toplumun yürek yakan sorunlarını. Uğradığı akıl almaz mağduriyetleri. Bozuk düzenin arşa yükselen bayrağını..!
Eylemsiz pankartsız geçen ne bir günü. Ne de cesurca haykırmadığı hiçbir konu kalmamıştır hayatı boyu. Sendika başkanlığından tutun da kendi başına yürüttüğü sosyal toplumsal görevlerde başı çekmiştir. Aldığı onca tehditlere rağmen.
İnsanlığın ilgi alanına giren konular. Olan biten her şey onun takibi altındadır bedeli ne olursa olsun.
En ön saflarda savaşır. Yılmadan. Reklamsız. Bu nedenle pek kimse tanımaz onu. O gerçek bir kahramandır çünkü.
YORUMLAR
Bir Şan ! Kim olursa olsun bir şöhret ışığına değil,insan onuruna yakışanı yapmak,insan onuruna sahip çıkmaktan başka hiç bir şey değil.
Topluma önderlik yapmak,toplumsal sorunları görmezden gelmeden,yönetenlerin gözüne sokmak,en üst insan onurudur.
Onurludur !
Vicdanlıdır !
ve
hepsinden önemlisi insandır ! İnsan yaşadığı dünya için kendini hibe ediyorsa,işte onur böyle bir tariftir.
sizin aracılığınızla bende bu cesur yüreği kutluyorum.
saygılar,sevgiler
Olayın kahramanını tanımıyoruz doğal olarak.
Bu nedenle bir yorumda bulunmak zor.
Ama söz konusu Şebinkarahisar olduğunda,
söyleyecek çok sözümüz,
yazacak çok yazımız vardır.
Şebinkarahisar dendi mi;
az durup düşünmeli insan.
İnsanların hasının yetiştiği coğrafya diyelim de,
uzatmadan bağlayalım sözü.
Yoka şöyle mi olmalıydı?
Ay..Olur mu hiç öyle şey? devamı aynı.
Bir de o yazı, ki fotoğraftan da anlaşılacağı gibi, dört yıl önce kaleme aldığım çok uzun bir yazıydı.Adı: TAMZARADAN GÜNDÜZ GEÇTİM. Gerçekten görülmesi çok gereken bir İlçe...Eskiden ilmiş!
selamlar.
Sizin yüreğiniz de o hanımefendininkinden daha küçük değil. Bu ülkenin aydın kafalı, sosyal faaliyetlerinde aktif ve en önemlisi okuyan, yazan hanımefendilere o kadar çokihtiyacı var ki... Mutaassıp toplumumuzda ne yazık ki, sayınız çok az ; boy bıoy çoğalmanız dileğimle...Ha, bu arada noktalama işaretlerinde yaptığınız yalnışlar gene gözüme battılar. Her erkek biraz sadisttir; ne yapayım bu yalnışları görüp başa kakmak da benim sadistliğim...Virgül kullanmayı tedavülden kaldırmışsınız yerine nokta ikame etmişsiniz. Örneğin şu cümlede: "Eylemsiz pankartsız geçen ne bir günü. Ne de cesurca haykırmadığı hiçbir konu kalmamıştır hayatı boyu." Bu cümleyi, "Hayatı boyunca, ne eylemsiz, pankartsız geçen bir tek günü, ne de cesurca haykırmadığı bir tek konu yoktur." şeklinde yazmalıydınız...
Bu ukelalıklarım nedeniyle kızdığınızda lütfen haberim olsun. SAYGILARIMLA
DEVRİM DENİZERİ
sözü bayrağım olmuştur hep.
ÇOK teşekkürler.
