Yaz gününden kalma bir gündü. Güneşin yakıcı ışığı nemli kumlara göz alabildiğince serilmişti. Yosun kokusu dört bir yana sararken mavilerin içinde balıklar oynaşıyordu. Dağların yamaçları yağan yağmurların etkisi ile kirini pasını atmış varlıklarını sunmak için birbirlerine kenetlenmişlerdi. Her yer göz alıcı pırıl pırıl yemyeşildi. Gökyüzünde tek bulut yoktu. Masmavi muhteşemdi. Tatilin tadını çıkaran balıkçılar Çalış plajının kumlarına, evden getirdikleri örtü sandalye ne bulduklarsa üzerine sermişti. Aralarında söz birliği etmiş gibi sessizce oturuyorlardı. Güneşin tadını çıkarıp ,oltaya takılan balık var mı;? diye ağlarını kontrol ediyorlardı. Kaldırım taşlarında insanlar küme küme ya da benim gibi tek başına salına salına yürüyordu. Bir tarafta bira kokuları arasında arabanın içinde efkar dağıtan gençler diğer yanda aileleri ile piknik yapan kumda oynayan çocuklar. Yazdan kalan kırık şezlongk parçaları kıyaya vurmuş, dalgalar nazlı nazlı sahili dövüyordu.

Beni çeken bir şey vardı yine! Denizle güneşin arasında hissediyor kalbime dolan duyguları bulamıyordum. Neydi buraya gelmeme neden? Bunları düşünürken adımlarım ağır aksak, bir yanım dünyada diğer yanım içimleydi. Yalnızlık değildi belki de iç sesim denizle kucaklaşmaktı. Dertleşmeyi Özlemiştim. O kadar çok özlemlerim vardı ki ; en çok içimi ÖZLEMİŞTİM! İçimdeki senle buluşmayı, O’ na yüreğimi sunmayı...

Nemden ıpıslak kumların arasında rengarenk taşlar irili ufaklı deniz kabukları serilmişti. İnce kum tanelerinin altta kaldığı, üzerinde iri taşlar ise, güçlü bir insanın ayakta dik duruşunu hatırlatıyordu. Acılara göğüs gerip her biten acının ardından yeni bir sayfa açmak için başını göğe yükselten kuşlar gibi özgür. Oysa;
Ne yürek çarpıntıları, ne ıpıslak yaşlar, terler, ne uykusuz geçen geceler yaşanmıştı. İyiliklerle dolu dualar bile faydasız kalmıştı. Tek bir sevgi dolu kelime uğruna tükenen nefesler, beklentiler, yalvarışlar, sessiz kalışlar. Öylesine derin. Yaralı acı sözler boşlukta sallanıyor karşılığı yoktu. Hızla zamanın dişleri arasında kalan birkaç buğday tanesi gibi sırıtıyordu sevmek. Zamanın çarkları arasından kaçmış yarık yarıktı. Yarım hayatlar; tüm çabalara rağmen yarım kalmışlıklar. Avuçlarımda sevgiden başka bir şey kalmayan, kendini bulduğun bulmak için derinlere indiğin o günler arkada kalırken Kasım güneşi gibi parlıyordu tıpkı “Aylardan Kasım sende kaldı bir yarım” dercesine içime yol alıyordu sıcaklığı ile birlikte.

Adımlarım dalgın dudaklarımda yarısı acı yarısı buruk gülümseme çizgilerimin arasında ışıldayan gözlerim ve batmaya yüz tutmuş güneş… Derler ya “Güneş batarken bir dilek tutun “kabul olur!. Vakti saati gelmedikçe Rabbim izin vermedikçe olmuyor aslında hiçbir duanın kabulü. Hayat öğretiyor.
Sabır ve acının ördüğü içimde, son kalan sevmenin gücü önce kendimi sonra insanları affetmenin hafifliğini yaşıyordum. . Sevdiklerim, sevenlerim, hayatıma girenlerim, çıkanlarım, renk katanlar, hüzünlerini serenler, mutluğuma mutluluk katanlar her ne şekilde varlıkları ile yanımda olanlarla kendim arasında akıp giden ömrüm uzanıyordu önümde…

Aşk ya da sevda kapını çaldığında sen hazırlıklı olmuyorsun o seni ummadığın anda yüreğine yerleşip iliklerine işliyor işleniyor gergef gibi dokuyor dokuyor içine seriyor her şeyini. Kalbinin hücreleri ilikleri bile senin kontrolünden çıkıyor. Onun sarhoşluğu ne içtiğin en pahalı bir içkiyle mutlulukla ölçülmüyor. Değeri paha biçilmez, satın alınamaz, verilemez, sana ait, sen yaşarsın, senin içinde, istediğince kaybolursun. O istemedikçe seni bırakmaz, esiri kölesi olur, ayağına takılı zincirlerle bağlanıverirsin. Gözlerinin önünde dünya silinir o büyülü dünyanın içinde yüzer kulaç atarsın engin denizlere hatta bir bakmışsın, coşkun ırmak olmuş çağıl çağıl akar al köpükler içinde gidebileceğin en uça kadar gitmek istersin. Zirveleri fethetmek, dinmek bilmeyen arzuların içinde bulutların üstünde kah gece yıldızların, ay ışığının altında ruhun sallanır durur. Onun kahkahası, onun tadını hiçbir yerde bulamazsın her şeyiyle birlikte içine aldığı bu dünyada saklanıp kalmak istersin. İçin yanar tutuşur büyür devleşir sevdikçe.


Taaaki! Bir gün apansız yapayalnız bıraktığı bir anda, düşüşe gecen duyguların yardan düşecek olan bir insanın sendelemesi gibi sendeletir seni. Acı saplanır en derine oyar oyar, oyukların kanla dolar bir yandan hasret bir yandan aşk ikisi kardeşçesine bitirmek için seni deşerde deşer. Kurşuna gerek yoktur o kurşununu kendi özünden kanından damarından hazırlamış kanser gibi çoğaldıkça çoğalmıştır. Ser sefil yerlerde sürünürsün kimi buna “depresyon” der ama o olgunlaşmanın bütünleşmenin, hamur gibi yoğrulup kabarmanın sonra durulmanın gelişmenin tadını sunuyordur sana. Gözlerine düşen hüzünler, saçlarına eklenen aklar, yüzünde çoğalan çizgilerde izi kalır. İçini kor gibi yakan, acı ve özlemle kuruyan dudakların, çatlayan ruhunla Aşk - Hasretin kardeşi ile karşılasan ruhunun müziği kulağına dolar iliklerine işlenir.

Sevenler ölmez işte; bundandır. Çünkü; onlar gönüllü, onlar ruhunun her zerresini gözünü kırpmadan sevdiklerine adamışlardır. Tıpkı yolu sevdadan geçen bizler gibi. Aşk; seven yüreği terk etmez sen unutmadıkça andıkça bir ömür seninle taptaze bahar gibi yaşar yaşatmasına bilene. Bazı aşklar ondan ölümsüzdür ne seven ne sevilen vazgeçer sevdasından.
İşte, beni çeken içimde devleşen ve şimdi sessizliğimin içinde çırpınan bu duygular yaşanmışlıklarım arasında Kasım ayının ilk gününde önümde uzanıyordu. Her iki dünya içinde seviyordum.


Ne mutlu bana ki yüreğimi dolan Aşktan beni büyüten hasretten payımı alabildiğim için.

Güneş denizin içinde yakamoz ışıltıları arasında yuvasına batarken üzerinde yürüyebileceğin yol gibi kollarını açıyordu. Ben hala senli düşlerin arasında başım eğikti, dilimde ise o şarkı…


Kasım
Bir teselli ver, kırılan gururuma
Bir tebessüm et, unutursun zamanla
Yine dalmışım, aynada yüzüm ağlar
Yine dalmışım, elimde fotoraflar

Yine aylardan kasım, sanki sende kaldı bir yarım
Her nefessin her anım, sanadır canım ahhhh

Yine aylardan kasım, sanki sende kaldı bir yarım
Her nefessin her anım, sanadır canım

Bir teselli ver, kırılan gururuma
Bir tebessüm et, unutursun zamanla
Yine dalmışım, aynada yüzüm ağlar
Yine dalmışım, elimde fotoraflar

Yine aylardan kasım, sanki sende kaldı bir yarım
Her nefessin her anım, sanadır canım ahhhh

Yine aylardan kasım, sanki sende kaldı bir yarım
Her nefessin her anım, sanadır canım


Söz-Müzik: İskender Timur Türsen


Gülayşe