UMUTVARİ...

• 3 Kasım 2014 Pazartesi 13:07:00

Gecedeyim yine..En koyu yerinde hemde hiç üşenmeden.öyle uzakki gün ışığı buralara,onuistemek bile

gelmiyor artık aklıma..Haylide oldu dokunmayalı tenine,sakallarını avuçlarımla okşamayalı,büyüdü

kederlerim.Tutamaz oldum içimde ümitlerimi,bir bir sızdılar belleğimin çatlaklarından...Acıdım..


Zaman yok oldu zaten,yitirdim dakikaları...uzadıkça uzadı yollar ve ben vurdum çamurun en parlak yerine

yüzümü..Ne yapsam yoktun olmuyordun işte.Sesini duyardımya arasıra,sanki geliverirdi güneşin çocukları gecenin

en koyu yerine.Soğuğun en keskin yerinde kalmış küçük kızın ısınıverirdi yalın elleri içimde bi yerlerede..

Ardından yine düşerdi omuzlarım,vururdu yüzüm en parlak yerine çamurun ve başlardı yanışlarım....Ne güneş ne

çocukları..Yanılmışım! 25.11.2005