Gün geçmiyor ki, yine bir kaza haberi gelmesin. Acaba kaza da demek ne kadar doğrudur. Cinayet, gasp, hırsızlık, ihmallerin... bulunduğu bir zincirden bahsediyoruz. Maalesef ülkemizde soyguncu iş adamları, aç gözlü iş adamları ve rüşvetçi devlet adamları, işini yapmayan yöneticiler olduğu sürece bu tür üzücü olaylar olmaya devam edecek. Geçenlerde olan üzücü maden kazasından sağ kurulan işçi kardeşlerimizin açıklamalarını her gün görmekteyiz. 3 aydır maaş alamadıklarını, maden içinde yemek yediklerini, fazla saat çalıştıklarını anlatıyorlar. Bu zulme dayanamayıp işinden ayrılan işçi kardeşlerimize o şehirde diğer madende çalışma izni ise yok. Nedeni de basit gözünü para hırsı bürümüş iş adamları aralarında çoktan anlaşmasını yapmışlar. Ülkemiz içinde iyi yetişmiş kendini bilen bürokratlar iyi niyetle çalışma saatlerini düşürdüler. Bence de düşük olmalı zaten. Akciğerlerin kısa zamanda iflas etme riski yüksek olduğu işlerde de saatler düşük olmalı zaten. Amma ve-lakin gel gelelim iş denetlemeye geldi mi, işini iyi yapan yok. Bu sadece madende değil tüm özel sektörde aynı. Milletin önüne koydun mu bir masa bir kalem; kendini padişah sanıyor. O oturduğu koltuktan kalkmıyor. Kalk be adam işini yap. İşçi kardeşlerimiz senin yüzüne, hiç uğruna yok oluyorlar.

İşçi kardeşlerimiz ev yapacağım, düğün yapacağım, çoluk çocuk okutacağım diye düşmüş borç batağına, zalimlerin zulmüne iş korkusuyla sesini çıkartamıyor. Milleti sömüren; babadan, dededen zengin zalim iş adamı sen hiç aç kaldın mı? İşçi ne demek biliyor musun? Hak ve adalet ne demek biliyor musun? Belki paran bu dünyanın adaletini kılıfına uyduracak amma ahiretteki adalette seni kurtaramayacak. Kim ki işçinin tek kuruşunu yer, Madende çalışan kardeşlerimizin ve tüm işlerde çalışan kardeşlerimizin hakkını yerse kendi kanlarında boğulsunlar. Bilsinler ki hakkımız helal değil.