*Öykümde kullandığım fotoğraf/resim bana ait değil, internetten alıntıdır.
Paylaş
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kış soğuk yüzünü iyice hissettirmeye başlamışken bir türlü ısınamıyoruz biz şımarık,hayatından bir türlü memnun olmayan insanlar en sıcak mekanlarda bile.Bu öykü tam tersine feleğin sillesini yemiş bir baba oğulun hazin sonuna doğru kaderin kollarında yol alırken bizi de yol arkadaşlığına davet etsede anlatımın samimiyeti,tasvirlerin gerçekçiliği hikayeye sıcak bir hava katmış.Hüzünlüydü,gerçekçiydi,güzeldi.Tebrikler.
Bir yazara lazım olan en önemli özellik, gözlemciliğidir. At gözlüğü olanlar yazar olamazlar. Dolayısıyla dar ufuklu, az zeki insanlar yazar olamaz.Bolca okumak yazar olanlarla kendini mukayese edip gelişmene katkı sunar. O üç katlı ahşap ev üzerinde yoğunlaşan gözlem ancak bu kadar duygusal ve reel bir öykü çıkartmış ortaya...İstanbul'daki vakıf binalarında doğu kökenli veya uyuşturucu bağımlısı gençlerle çok karşılaşırsınız ve sokulup gözlem yapmaya korkarsınız. Kazım Koyuncu'nun kanserden ölümü herkesi üzmüştür ama onun şöhret olmasına eşlik etmiş gitaristinin o vakıf binalarından birinin odasında zilzurna sarhoşken elindeki sigarayla uyuyup kalması sonucu yanarak ölmesine hiç kimse tınmamıştır. Oysa öykü Kazım Koyuncu'nunkinden çok daha etkileyicidir.Bunu vakıf evlerinin içine girip gözlem yapmaktan çekinen korkaklar öyküleştirebilir mi? Öyküleştirebilselerdi, o üç katlı ahşap evdeki baba oğulu sizin öyküleştirmenize fırsat kalır mıydı...SAYGIDEĞER USTAYA MİLYON KERE TEBRİK VE EN ÖNEMLİSİ OKUMA YAZMA BİLDİĞİ İÇİN.SAYGIYLA
kemnur tarafından 10/26/2014 12:43:42 AM zamanında düzenlenmiştir.
Ah be değerli hocam nasıl onurlandırdınız, nasıl bir duygu nehrinin ortasına bıraktınız beni küreksiz bir sandalın içinde ama mutlu ve buğulanmış gözlerle...
Kocaman ve yüreğimin ortasından gelen bir teşekkürü yolluyorum size, varolun, sağolun...
Çok hüzünlü bir hikaye idi. İçenleri değil de, sarhoş olanları pek sevemedim bir türlü. ''İçki kötülüklerin anasıdır.'' demiş Hz.Osman. Doğru da söylemiş. Çok değerli, saygı değer ve bey efendi nice insanlar gördüm içince sapıtan. Ancak, bu hikaye var ya, alkoliklere dahi bir bukle sevgi duymaya yönlendiriyor insanı. ''Kim bilir?'' diye geçiriyorsunuz içinizden. ''Kim bilir ne dertleri vardı gariplerin?'' Hele de o müziğin sihirli dokunuşları var ya, insanın ruhunu derinden etkiliyor.
Ne demeli? Gerek konusu, gerek sunuluşu ile, gerçekten güzel bir hikayeydi.
Sayın Nitemtran, toplumun kıyısında köşesinde kalan kişi veya olgulara odaklanmanız sizin sıra dışılığınızı gösteriyor. Aynen bu güzel öykünüzde olduğu gibi. Naçizane kanaatim; başlıktaki "TAKTİMİMDİR" ifadesinin T harfini D yaparsak, bir de bazı cümlelerimizi daha kısa tutarsak çok daha hoş olacak. Hoş göreceğiniz ümidiyle. Selam ve saygıyla.
Mesut Özünlü tarafından 10/25/2014 6:24:05 PM zamanında düzenlenmiştir.
T harfini hemen düzelttim, teşekkür ederim. Cümlelerimin uzunluğuysa benim tarzım. Yani ben uzun cümlelerle anlatmayı seven biriyim.
Bunun yanında kuralına uygun uzun cümle kurmak kolay iş değil elbette. Eğer anlam ve gramer bozuklukları gördüyseniz, bunları bildirirseniz çok memnun olurum.
Her eski evin mi ya da her hüzünlü şarkının mı bir hikayesi var bilinmez...Lakin hayatın içinden insanın kulağına dökülen hangi hikaye olursa olsun insanı insani duygularıyla baş başa bırakır...İster tanıdık olsun ister yabancı mevzunun içinde insan varsa,iki kez düşünmek gerekiyor...
O harabenin mı yoksa baba-oğlun aldığı beddua mı ,orasını da Allah bilir !
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.