Anam Benim

• 24 Ekim 2014 Cuma 22:13:26

Bu yazdigim Insanin yasam kesidindeki acimasiz ve bir öylede bencil yasam karelerinden birini sundugu, adini su an Hatirliyamadigim Bir yazardan okumustum,Bu Hüzünlü öyküyü satirlara döküsü beni cok etkilemisti.kendi düsünce ve hislerimide katarak
öylece yalin bir sekilde yaziya dökmek istedim.
Hatirliyorsam Orta Okul siralarindaydi. bayagi zaman gecmis ama genede Hatirladigim kadariyla kendi dilimde aktarayim genclik yillarimdan ve simdi 50 yillarimimda Ortasinida katarak dile getirmek istedim, O zamanlar cok kitap okurdum belkide
bu cok okumam asamasinda kendi kafamda sergilemis oldugum ve sevdigim yazarlardanda esinlenmis bir konuda olabilirde.

Kücük yasta bir kazada Babami kaybetmis, Annemle yalniz yasiyorduk,Annem bana hep nazikce davranir ne yaparsam yapayim hic kizmazdi. geceleri hep aglardi, ben bazi zamanlar gece korkupda Annemin yanina kostugumda hep aglar görürdüm.tek gözü hep yasliydi bana göstermemeye calisirdi ama ben anlardim agladigini ama niye agladigini hic anlamamistim.
-Anne, babam nerde niye gelmiyor .yada senin öbür gözüne ne oldu.dedigimde bana hep kacamak sorularla cevap verir her soru yöneltisimde kacardi.ve gizli, gizli,kacamak, kacamak aglardi.
Ilkokula basladigimda Annemin Tek kör gözü beni utandiriyordu.disarda oldugum zaman Annemden uzaklasir onun Kör gözünden utanirdim.
Annem okudugum Okulda Hademe olarak calisiyordu. Hep onunla kör göz diye dalga geciyorlardi. bende cocuklarla beraber olup dalga gecerdim. arkadaslarim bilmezlerdi o kör Kadinin oglu oldugumu.bir gün okulda Annem cocuklarin yaninda yavas sesle

-oglum yemegini unutmussun cantana koydum onu yemeyi unutma emi oglum dedi.

ondan cok utanmistim sanki benim Annem degilde bir dilenci bana konusmustu.

bende sert sesle

-sen kendine baksana dilenci kadin. demissim.

ama o zamandan itibaren Bu dilenci Kör kilikli kadinin benim Annem oldugunu ögrenmislerdi.ondan cok utanmistim.Arkadaslarim bana

-Senin Annende cok cirkin diye dalga gectiler.Bundan dolayi Annemden cok utandim,cok kizmistim. keske ölseydide böyle seyleri duymasaydim.bende bu kör kadindan Kurtulsaydim.

O günden beri Anneme hep kin duymustum. eve bile gitmek istemiyordu canim, ama bir yerlerde yatmam lazimdi, Kücüktüm Korkuyordum. onun icin bu kör kadina katlanmak

mecburiyetindeydim. neden güzel,zengin bir Annem Olmamistiki. niye bu körlük,Niye bu Fakirlik.niye Babasizlik.?

Annem ne derse tersini yapar,hep tersine gidersim.

Yillar gecti o kinim hic sönmedi.her Annemi görüsümde kinimi kusardim.

Orta Okul, Lise,Üniversite ve dolayisiyla yasam Hayatima atilmistim ama Annem hep yardim etmeye calisirdi karinca kararinca. onu hep kücük gördüm Horladim,ama o Hic bir zaman sert sözlerle bana karsilik vermedi,

Okudum Böyük bir adam oldum, Ama hep Annemden utanirdim cok sükür o kör kadindan uzaklasmistim,öyle bir kisiyi unutmustum bile sorduklari zaman onun coktan öldügünü söylerdim.

evlendim cocuklarima Annemi anlatmadim sadece Tirafik kazasinda öldüler diye yalan atar kendimi rahatlatirdim. nasilsa para ve gecim sikinti derdim yoktu.Annemin bana verdigi fakirlik yoktu. o bana uzak bir kelimeydi.

Bir gün isten eve geldigimde kapi caldi hizmetcime acmasini rica ettim. anlasilan kizim Hizmetcimdem hizli davranarak kapiyi acmisti. Korku icerisinde kosarak yanima geldi

-Baba disarda dilenci bir kör kadin var.dediginde icimde kin hemen kabarmisti Annem oldugunu anlamistim.

kapiya geldigimde Anneme Hiddetlenerek

-Cocuklarimi ne hakla korkutuyorsun dilenci kadin diye cikismistim.ama o sesiz ve tiz sesiyle

-onlari korkutmak istemedim özür dilerim og...? oglum kelimesini yutmustu.

ve ona dilenciye para verir gibi suratina para atmistim. Annem Parayi Almadi ve bana sesiz ve yasli gözle

-oglum sizi korkuttugum icin özür dilerim bir daha sizi rahatsiz etmiyecegim. dedi arkasini döndü basi egik bir sekilde gitti bende arkasinda

-eyi edersin. dedim ve Hizmeciye böyle bir kisilere kapiyi bir daha acarlarsa kendilerini sokakda görür diye kizmistim.

Aradan gecen zaman zarfinda aklima Annemin evi geldi cocuklugumun utanarak gectigi o sokaga istemeyerekde olsa orayi bir ziyaret edeyim dedim nasilsa beni taniyan Olmazdi



aci izdirap öfke bir okadarda hasretli bir hisle kendimi Annemin evinin yaninda bulmustum, o an hissetmedigim bir aci bir burukluk sardi icimi.

bir zaman Annemin evinin önünde gezindikten sonra kendimi evin kapisinda buldum.

kapi kapaliydi, perdeler cekiliydi.tam ordan uzaklasacaktimki komsu kadin elinde bir zarfla yanima geldi,beni tanimis olacakki.

Amerikada okuyormussun, hos geldin. dedi

-sag olun dedim.

elindeki burusmus zarfi bana uzatti

- Bunu Rahmetli ölmeden bana vermisti. benim oglum Amerikada okuyor o geldiginde ona ver demisti.nerdeydin be oglum kadin yoksulluk icinde öldü, ama hep seni andi geceleri senin adini sayiklardi onun sesini. hickiriklarini oglum anla beni diye aglasini bütün komsular duyardik. yanina gittigimizde

-Emine Hanim oglunun adresini ver ona yazalim gelsin dedigimizde

o

-adresini kaybettim ama benim oglum bir gün gelecek derdi.hic bir yardimda bile bulunmadin be oglum.ama genede memleketine hos geldin. dediginde ayaklarimin bagi cözülmüs. Annemin kapisinin merdivenlerine yigilmisim.

Elimdeki burusuk zarfa göz yaslarim akmaya baslamis ne oluyordu bana ömrüm boyunca o Kör kadinda utanmis nefret etmistim simdi ne oluyordu bana.

merdivenlerden kalkamadim sirtim üsüyordu hava sicak olmasina ragmen soguk rüzgärlar esiyordu. bir ara istemeyerek agzimdan

- Annem üsüyorum .demisim.

zarfi actigimda titrek ve zorlukla yazan ellerle yazilan yazilar carpti gözüme



-Oglum Tek Göz agrim Canim Yavrum yoksulum benim.diye yaziya baslamis.

ellerimin titrekligi ve gözümden akan yaslar sayesinde yaziyi zor okuyordum,bir o kadarda Utandim.



o an nerdeydim ben ne yaptim niye buralardayim.dizlerimin bagi cözülmüs sadece annemin yazdigi yaziya bakiyordum.

komsu kadin anlamisti benim halimden

-Oglum su getirdim sunu bir ic hele gecmis olsun.ragmetli eyi bir kadindi ama kaderi onu rahat birakmadi seni agzinda hic düsürmedi

önümdeki yazi sanki hic bitmiyecekmis gibiydi annemin hayalini karsimda görür gibi oluyordum.Ilk kez o doyumsuz sefkätli Ana kokusu geldi



- Su an yataktan kalkamiyorum. sagolsun komsular yemem icin yemek getiriyorlar oda bogazimdan gecmiyor.

su an elimde tutacak kimsem kalmadi.ama sana küsmedim Bir Ana ogluna küsermi bende küsmedim sen babanin bana tek kalan yadigärisin.Anneler küsmez yeterki evladi mutlu olsun o yeter bana.son arzum olarak komsu kadindan kalem kagit istedim. Hayatim hep aci,Hüzün ve fakirlikle gecti.ama genede sen arkamda babanin tek varisi vardin seni düsündükce hep gurur duydum gidisin,kizisin,yemek yeyisin hep babana benziyordun.

Babanla yaptigimiz kazada babani ve senin tek gözünü kaybetmistim.Babandan kalan tek tarlayi senin Hastahane masraflarin icin harcadim cünkü amaliyat cok pahaliydi

gözümün tekini sana verdim,cünkü sen dünyayi benim gözümle görmeni istiyordum.seni,Gelinimi ve torunlarimi coz özlemistim ölmeden dünya Gözüyle bir göreyim dedim seni ,korkutmak istemedim.komsularimin zoruyla hastahaneye gittigimde, doktorun bana cok az zamanimin kaldigini söyleyince senin o güzel yüzünü hayatta bir kere daha göreyim umuduyla gelmistim. sizleri korkutmak amacinda degildim. Sana istegin Hayati veremedim Babasiz Hayat cok zormus, babani kaybetdikten sonra anladim, ama arkamda babanin yadigäri sen vardin, seni cok seven Annen

o an bilmeyerek haykirmistim



ANAAAAMMM BENNIIIIIM.





wederath dan 04.08.2012

bu ogullarima ve Evladini Cani Pahasina Seven Annelere armaganimdir