Ah ! be gönlüm…

Gönlüm …

Nedir senden çektiğim. Laf dinlemezsin,aldırmazsın sözlerime,kendi bildiğini okursun.Sende o,nu seviyorsun,belli oluyor.

Rüyalarımda bile o var, hayallerim onunla süslü.Sanki her şey gerçekmiş gibi…

Biliyorsun işte,bilmiyorum deme sakın.Aklım onda.Onsuz yapamıyorum.Girdi bir kere hayatıma,gitmiyor,yerleşti gönlüme.O’nun da seni sevmesini sağladın.

Ah ! be gönlüm.Onunla doldurmuştum tüm yaşamımı.Biz olacaktık.Ama o yok.Varla yok arası…Beni çileden çıkaran biri o.Tüm sevecenliğiyle yanımda,sonra bir bakıyorsun uzaklarda.Bir türlü hayatıma gelemeyen.Yolları bulamayan,uzak diyarlardan feryat eden.

Seviyorum diye yazan, gitme ne olur diye yalvaran.Giden o mu?Ben mi?Galiba biz her ikimizde bir gidip bir geliyoruz.Sonrasında özlem ,sevgi ,aşk var,ağlıyorlar. Pişman olan, sevgiye dayanamayan,aşkı yaşamaktan korkan biz.Her ikimizde dönmek isteyen ama bir türlü dönemeyen hayallerin bekçileriyiz.

Yalnızım yine evet !Yalnızlığımın yanında kocaman bir sessizlik.Yıkık ve bitkinim.Hayal ediyorum,boşluğumu doldurması için.Ah !be hayallerim,sen de olmasan ne yapardık.Bu hayat çekilir miydi böyle.Yaşanır mıydı,hayat hayat olur muydu?

Yalnızlığımın kıyısındayım.Dalgalar vuruyor her bir yanıma.Dövüyorlar tüm bedenimi.Acıyor her bir tarafım.Kıvrılıyorum,kıvranıyorum,sesim çıkmıyor,çıkamıyor.Acılar boğazımda düğüm düğüm…
Üşüyorum…çok soğuk.Sevdam diyorum.Bu nasıl sevda .Acıyla büyüyen seslenişim.Sesim geliyor mu?Sana sana be sevdiğim,duyuyor musun?

Ah! Be sessizliğim. Hep ahlar vahlar var.Bilmiyorum bu iyiliğe bir işaret midir?Hayal ediyorum.Gözlerimi kapatıyorum.Gizliyorum her şeyi.Seni bile.Sevgimi,aşkımı,tesellim bu mu?

O kadar yorgunum ki; hayatın acısı, seven bir kalbin feryadı. Bedenim kavruluyor, gözlerim yanıyor,
kalbim ağlıyor,sesim kısılıyor,nefesim kesiliyor.Nedir bunlar?Aşk mı?

Sensizlikten,yalnızlığımdan,anlatamadığım dan,söyleyemediğim den,paylaşamadığım sevgimden…

Geceler, ne geceler yaşadım.Uzayıp giden geceler,bitmeyen geceler,sabahı olmayan geceler.Sensiz geçen her anımda seni düşünen ben,sevmek bu mu?Ben sevgiden ölüyor muyum?Sevmek bu kadar güzelken,düşünüyorum da,sensizlik boynumu büküyor.Öksüz bir çocuk gibi oluyorum.

Sen hayatımı çevrelemişken,hatıralarımla her gece hayallerimde yaşarken,yüreğim yüreğine bağlanmışken,sen neredesin be sevdiğim.Neden duymazsın.Ben suskun,sessiz yine ağır yaralı bedenim…
Her an seninle hayal kuran,gelmeni düşleyen,senle yaşayan ben.Günleri sayıyorum,geceler geliyor,geceleri sayıyorum,haftalar aylar…

Seni yaşıyorum…Gelme? İstemem artık, ama diyorum,gelsen de olur…

Nasıl olsa her daim gönlümdesin…Sevsen de olur,sevmesen de…

Ben sevdim bir kere…

Bulamadığım mutluluğa yazıyorum.Küsmüş cümlelerimle,yanmış harflerimle,temiz mektuplar döktürdüm.Gelişin yakın olsun diye.

Işıl ışıl yanan gökyüzüne,parıldayan yıldızlara selam olsun.Benim sevdam bu işte…

Ben de gitmek istiyorum,tıpkı senin gibi…Hayallerime…