Orhan Tiryakioğlu - 31.10.2014 19:53:35
Merhaba sayın Zeytinci,

2/2

Evet, kabul etmek zorundayız ki; bir 'şiir aristokrasisi' oluşmuş; onun çevresinde vızıldamak zorundayız sanki. Öte yandan da ucuz kitapların basılabilmesi, bu aristokrasiyi halka indirmiş gibi gözükse de, bu denli sıradan olsa da, 'değersizlik aristokrasisi'nin bir türevi gibi algılanabilir. Bu defa da şu sıradanlığın, sadece WEB ile sınırlı kalmayarak, basılı olarak da dağıldığı, önlenemediği ortaya çıkıyor. En az beş bin okumaya ulaşmış bir şiirim yokken, ben de çekiniyorum kitap için; çünkü yarışma jürilerinin önüne gelmek, değerlendirilmek için bir yol olarak da kabul ediliyor bu strateji.

Ayrıca, Ahmed Arif gibi şair olmak için, gerçekten de böylesi hınçlanmak, dolu olmak gerektiğini çoğu insan görmez bile. O düzeye gelmek zor gözükse de, herkesin aynı düzeye gelebilmesi mümkün olmasa da, ulaşmaya çalışanlar için teşvik edici yaklaşımları da benimsemek gerektiğini düşünüyorum.

Çok teşekkürler katkılarınız için, selamla

Orhan Tiryakioğlu - 31.10.2014 19:52:52
Merhaba sayın Zeytinci,

1/2

Efendim, yazılar, yazılar, ... Gerçekten de yaza yaza bitmeyecekmiş gibidir bu konuları irdelemek, çözümleri biraz daha berraklaştırmak, bu yolda bir nebze olsun, çabalamak.

Yine katkılarınızla başka bir makaleye yol açacak düzeyde veriler sundunuz. Tartışmaların gelişmesi, sonuçlar vermesi ve çıktılara dönüşerek çözümler önermesi için kalemi işlettiniz, çoğu da buna hiç gerek görmezken. Sayın Dayan'ın yorumunu da genişleterek, yorumcumu da onurlandırdınız.

Nice deneyimlerle gelip, değerler katıyorsunuz düşüncelerimize, paylaşımlarımıza. Umarım, makale değerindeki yorumunuzu, çok sayıda paylaşımcı okur, değerli verileri edinir. Katkılarınızla, başka makaleler, daha derin düşünmemize de izin veriyorsunuz aynı zamanda. Daha çok kişinin aydınlanması yolundaki iyi niyetinizi, birçok kişinin algılaması dileğimle..

.../..

Ahmet Zeytinci - 30.10.2014 21:17:37
(3)
Sayın Necmi Dayan'ın yazdıklarını da irdeleyecek olursak bir takım tespitleri doğrudur. ''Eski şairlere takılıp kalmak'' tamam mutlaka edebiyata çok değerler katmışlardır, ama hiç mi eleştirilecek yanları yoktur, gökten zembille inmemişlerdir. Ciddi edebi tartışmaların yapıldığı mekanlar gerçekten çok az, kahve köşelerinden ya da derneklerin kulüplerin toplantılarında yapılan tartışmalardan çok da fayda sağlanamamaktır. Eskiden şairler o kadar kolay şiir kitabı çıkarmazlardı/çıkaramazlardı, şimdi cebinize bir bin lira bin beş yüz lira koyun gidin eften püften bir yayın evine yazılan saçma sapan şiirleri bile bastırırsınz ama kimse okur mu, tanınmış kitapçılarda satılır mı o bir bilinmez, bilinir de; bilinmez aslında. Çok çok yazıp da bu işi artık ne konuşayım bilemiyorum çok ucuzlatanlar, basite indirgeyenler de var kimi sitelerde. Bakın Diyarbakırlı Şair ki benim gözümde ve bir çok kişinin gözünde Türkiye'nin sayılı şairlerindendir Ahmed Arif'in elliye yakın şiir vardır ve bir çoğu bestelenmiştir. İşte budur sağlam dizeler ile okurun karşısına çıkmak. Orhan beyin sayfasından feyiz aldığımız gibi, sayfada ki diğer yorumlardan da feyiz almaktayız, katkısı olanlara teşekkürler

Ahmet Zeytinci - 30.10.2014 20:56:51
(2)

Hiç bir şair kendisini dev aynasında görmemeli bundan azami derecede kaçınmalıdır. Zaman ile yazılanlar ''Su akar mecrasını bulur.'' misali yolunu bulacak ve hak ettiği yere gelecektir. Az da olsa sadece şiirini yazıp hiç başka kimsenin şiirini okumaya zahmet etmeyen şairler de var, bunların kimi iyi şair sınıfına da giriyor. Belki zamanları yok belki yorum özürlüler, ama güzelde yazıyorlar, site yönetimleri de bunları es geçemiyor, geçmemesi de etik olarak doğrudur. Serbest yazanlar, hece vezni ile yazanlar, az da olsa zaman zaman aruz vezni ile yazanlar; hür bırakalım genel ahlaka dokunmadıktan sonra yazsınlar. Başkasının şiirini alıp kendi şiiri gibi başka sitelerde paylaşanlara, zaten konuşacak bir şey bulamıyorum engin edebiyat denizinde kısa zamanda boğulmaktan kurtulamayacaklardır. Orhan beyin açtığı konuları her zaman takip etmeye çalışıyorum ki çok elzem ve insanı geliştiren yazılar. Her zaman teşekkür ve tebriği hak ediyor.

Ahmet Zeytinci - 30.10.2014 20:45:34
(1)
Yazının başında da belirtildiği gibi bazı şairlerde narsisizm üst düzeyde gerçekte benlik davası da burada başlıyor zaten. Çok iyi dizelerde yazabilirsiniz ama diğer şairleri de okumak, sade sitelerde ki değil kitabı olan ünlü ünsüz bir dolu şairi de buna katmamız lazım. Sitelerde birileri sizin şiiriniz beğenip yorum yazdığı zaman, haliyle o şaire, hiç tanımasanız bile bir sempati oluşuyor, şiirinin kötü ya da iyi olması ikinci plana atılıyor. Tek düze yorumlardan her zaman kaçınmış olsam bile zaman zaman az da olsa çok kısa yorumlar yaptığımda oluyor. Bir çok sitede gördüğüm kadarıyla bir şiiri hece/serbest enine boyuna irdeleyecek çok da bilgili fazla edebiyatçı yok, ben diyeyim bir elin parmakları, siz deyin iki elin parmakları. Çoğu da edebiyatı meslek edinmiş öğretmenlerimiz, onlara gerçekten minnettarız. Bulundukları ortamlara bilgi birikimleri ile kültürleri ile değer katmaktadırlar. Dediğiniz gibi ilk girdiğiniz zaman sitede ilgi görmeyebilir yazdıklarınız, çok şair ve şiir vardır gözden kaçar yazdıklarınız ya da sizi çözmeye tanımaya çalışıyorlardır. Yılmamak ve sağlam dizelerinizin olduğunu bilmek sizi asla ümitsizliğe sevk etmez..

Orhan Tiryakioğlu - 26.10.2014 21:28:38
Merhaba sayın Dayan,

Efendim, yorumlarınız neredeyse bir makale değerinde olmuş ve "şiirin alt yapısı", "edebiyat akademileri", "ÇALKANTILI DÖNEMLERİN EDEBİYATI" ve "gerçek anlamda edebiyat akademisi" gibi değerli tespitleriniz de yer almış. Elbette ki bunları, çekilen sanatsal sıkıntılardan yazıyorsunuz; her biri de hepimizin bulmaya çabaladığı çözüm önerilerine değiniyor.

Ay ışıklarında, plajlarda yapılan şiir toplantılarında kendi şiirini okutmak için sıra bekleyenler; oranın müdâvimlerine, kodamanlarına, arkadaş bulma meraklılarına karşı sanat savaşı içinde olurlar genelde. Başkasının bayrağını kuşanıp kabristana gidenler de, hiç farklı değillerdir.

Önerileriniz, çok değerli çözümleri de içerdiğinden; şiir sitelerinde daha yaygın okunmalı derim; makaleye dönüştürüp, daha çok yayılmasına izin vermek gerekir. Tümüne de katılıyor, bu yolda çabalarımızın artması, daha çok sayıda okurun ilgilenmesi dileğimi belirtiyorum.

Katılımınıza çok teşekkürler, selamla

Necmi Dayan - 22.10.2014 06:31:15
3/

Edebiyatın bu dönemlerden kurtulması ve sağ duyulu insanlar tarafından
gerçek anlamda edebiyat akademisi ya da akademilerinin kurulması lazım. Zor gibi görünse de böyle olmasında fayda var. Öte yandan bu takıntılı edebiyat Ruslarda da var. Klasiklere baktığınızda Çar ve Lenin dönemi biraz Stalin dönemi kendi içlerinde hep aynı konulardan bahsederler sadece isimler ve yerler değişiktir. Fransızlarda da durum pek parlak sayılmaz. Batıda mesela savaş öncesi ve savaş sonrası yazılmıştır romanlar...Şiir ise tüm bu karmaşa da zirvede gibi dursa da
hâlâ konuşulmaktan ve tartışılır olmaktan yaralarını iyileştiremedi.
Can Yücel ölünce mezarıma toprağıma şarap dökün demiş. Can yücel severleri de gitmişler mezarına toprağına şarap dökmüşler. Şairin mezarı parçalandı. Ondan sonra ver yansın ettiler. Her halde geçenlerde yeniden düzenlendi. Bizim enteller işte.

Kayıtlı olduğum sitede bir sabah baktım adamın birinin 12000 13000 bin şiiri var. Adam şiir üreten fabrika. Yine önemli bir konuydu Orhan Bey. Esenlikle kalın.

Necmi Dayan - 22.10.2014 06:14:53
2/

Şiiri tartışırlarken belki de işlerine öyle geliyor; marjinallik yapacaklar, şiire bir sürü kılıf takma isim dilimizin zor döndüğü kurallar biçimler şekiller tarzlar usluplar kuşaklar takıyorlar. Kendileri konuşup kendileri dinliyorlar sonra da kolkola doğru bir mekana gidip kafa demliyorlar.
Bu arada sizin yıllarca okumuş olduğunuz kitaplar kafa patlattığınız düşünceler yıllarca harcamış olduğunuz geceler bomboş kâğıtlar vs.
hepsi boşa çıkıyor. Cemil Ersöz var mesela. Geçenlerde bir kitabını aldım okumaya çalıştım boğulup yarıda bıraktım. İlk sayfaların birinde yaptığı bir iyiliği anlatıyor. Ece Ayhan şarapçıydı yoksuldu filan diyor.
Ceketlerimden birini verdim. Üşümesin diye. Ece Ayhan' ın yakın arkadaşı oluyor aynı zamanda. N. Marmara ve Tezer Özlü içine Ece Ayhan hasta tayağında bakın ne demiş;'Muzip kadın Nilgün Marmara. Tezer (Özlü) ile birlikte bana muziplikler yapmaya bayılırdı. İkisi de aynı anda göğüslerini gösterirlerdi. Güzeldi...â€�

Aslında genel anlamda edebiyat dönemleri var bizde. Açıkçası ÇALKANTILI DÖNEMLERİN EDEBİYATI diyebiliriz. Bu dönemlerde yazılan şiirler romanlar anılar günceler var. Hepsi birbirinin hemen hemen aynısı.

Necmi Dayan - 22.10.2014 06:02:13
1/

Kendimize şu soruyu sormamız gerek; öncelikle ülkede şiirin alt yapısı var mı? Bize ait olan bir şiir. Şiir dönemim sanırım bir hastalıktı benim. Yazdıkça yazıyor, soy ismimi değiştirerek zamanın edebiyat dergilerine gönderiyor yayımlayacaklar mı diye heyecanla bekliyordum. Sonuçta bir kaç şiirime ilgi gösterdiler. Ciddi bir dergiden de yazdığım bir kaç dize için eleştiri gelince düşünmeye başladım. Bu eleştiri getiren insanlar şiirden ne anlıyorlardı ya da onların kafasındaki düşüncesindeki şiir neydi? Bu kez de anlamış oldum ki onlar hep bazıları ölmüş bazıları yaşlanmış şairlere takılı kalmışlardı. Bu şiirin bir yönü. Diğer bir yönüyse ülkede edebiyat akademileri sorusu. Ciddi anlamda bu yolda uğraş veren akademi kürsüleri ne yazık ki yok. Peki ne var? Sizin kişisel gayretleriniz ve oldukça girişken bir yapınız olması gerekir. Yani edebiyat çevrelerine girip orada tüm şarapçıların dumanların arasında onlarla birlikte olmanız onlara kendinizi sevdirmeniz gerekir. Yani bu çevreler bu ülkede edebiyat akademileri oluyorlar. Şiir için tartışılan ortamlara
baktığımdaysa o ortamlarda hep aynı yüzler aynı düşünceler birbirlerine sırayla ödül vermeler varken, şiir tartışıyorlar.