Şakacı İnsanlar

• 20 Ekim 2014 Pazartesi 16:06:37

Babam çok şakacı bir insandır. Sık sık bana şakalar yapmayı sever. Neden mi dersiniz ? En son olayı anlatayım size. Bir gün Babam beni karşısına alarak bana biraz akıl verdi. Dedi ki ;

- Oğlum ! Büyüklerine karşı daima saygılı olacaksın ve onlar hakkında iyi şeyler düşüneceksin, çünkü onlar kendisinden küçükleri sever ve onları gözetirler. Yanlış yapsalar bile onlara hoşgörüyle yaklaşıp yanlışlarını yüzlerine vurmazlar. Her zaman akıl verici ve yol gösterici olurlar. Onlara asla bağırmazlar ve sevgiyle yaklaşırlar. Buna karşılık küçükler de onlara karşı saygılı olup iyi duygular beslerler. Bu konuda beni örnek al ve bana benzemeye çalış.

Bu konuşmamızdan sonra Babamın çarşıda bulunan dükkanına beraber gittik. Babam çarşıda esnaflık yapar ve geliş gidişlerini elden düşme aldığımız eski ama kullanışlı Ford arabası ile yapar. O gün de dükkanımıza bu Ford araba ile gitmiştik. Tam bizim dükkanın önüne bu Ford ile yanaşacağımız sırada oraya komşu dükkanın büyük oğlunun arabasını koymuş olduğunu gördük. Babam yol ortasında kaldı, önündeki araca baktı. Yan gözle Babama baktım, gözleri çakmak çakmak olmuştu, hiddetle söylendi ;

- Bu Allahın belası çocuğa kaç defa söyledim buraya araba koyma diye, ne laftan anlamaz bir hayta imiş bu çocuk.

Acaba şaka mı yapıyor diye yüzüne baktım ama gayet ciddiydi. Bana döndü ve ;

- Git çabuk çağır bana şu çocuğu ! Dedi.

Babamın ciddi ve öfkeli duruşundan korkarak arabadan fırladım. O hızla komşu dükkana daldım. Selim abi içeride tezgahta oturuyordu ;

- Selim Abi Babam seni çağırıyor, sizin arabayı bizim dükkanın önünde görünce çok kızdı, Dedim.

- Eyvah ! Dedi Selim Abi, ben sizin bugün dükkanı açacağınızı bilmiyordum. Bugün Cumartesi çünkü. Şimdi paparayı yedik işte, Dedi.

Beraberce hızla dışarı çıktık, Selim Abi derhal Babamın yanına gitti ve ;

- Abi özür dilerim, bugün açacağınızı bilmiyordum yoksa koymazdım, şimdi hemen çekerim Dedi.

Babam öfkeyle gözlerini Selim Abi’ye dikmişti.

- Sen ne laf anlamaz adamsın yahu ! Dedi. Ne zaman dükkan açacağımı sana mı soıracağım? Buraya araba koymayacaksın diye kaç kere söyledim sana. Hep seninle mi uğraşacağız ?

- Kusura bakma abi, hemen şimdi çekiyorum.

Selim Abi hemen arabanın direksiyonuna geçti. Buna rağmen babam söylenmeye devam ediyordu ;
- Lafla uslanmaz bu adamlar, bunları adamakıllı bir döveceksin ki aklı başına gelsin.

O gün bir süre Babamla dükkanda vakit geçirdik. Babamın ne kadar şakacı bir insan olduğunu bir kez daha anlamıştım. Daha sonra ben tek başıma yürüyerek eve döndüm. Arkadaşlarım sokakta idiler. Akşama kadar onlarla oynadık.

Annem de çok şakacı bir insandır. O yüzden Babamla iyi anlaşıyor olmalılar diye düşünüyorum. O akşam Annem ne yaptığımı sordu. Akşama kadar arkadaşlarımızla oynadığımız çeşitli oyunları anlattım. Oyunlarda çok başarılı olduğum için beni el üstünde tuttuklarını ve her oyunda daima beni tercih ettiklerini, hep beni kendi takımlarında görmek istediklerini söyledim. Bu yüzden de beni çok seviyorlar, diye ekledim.

Annem başımı okşadı ve ;

- Aferin oğlum ! Dedi. Arkadaşlarını çok seveceksin ki onlar da seni daima sevsin. Sizlerin bu yaşları en güzel yaşlardır. İlerde anlayacaksın en güzel günlerinin bunlar olduğunu. Ben de senin kadarken ne güzel günler geçirmiştim. Oyunlarda beni hep el üstünde tutarlardı. Hepsi de çok iyi insanlardı ve beni çok severlerdi. Sen de benim gibisin. Arkadaşlarını daima sev ve onlar hakkında iyi şeyler düşün hep.

Annemin bu sözlerinden çok mutlu olmuştum. Akşam yemeğinden sonra resim yapmayı çok sevdiğimden defterimi çıkarıp resim yapmaya başlamıştım. Annemle Babam ise kahvelerini içmiş, günlük işlerden konuşuyorlardı. Zaten hep böyle akşamları kendi aralarında muhabbet ederlerdi. Kendimi resme kaptırmış, dalıp gitmiştim. Bir ara konuşmalar arasında Annemin hemen bitişiğimizde oturan arkadaşımdan bahsettiğini duydum. Şunları söylüyordu Babama Annem ;

- Hayatımda böyle çocuklar görmedim, biri ikisi değil ki hepsi böyle bunların. Ana Babaları gibi hepsinin içleri fesatlık dolu. Çocuk değil şeytan sanki, zarar ziyan için gelmişler dünyaya. Bahçede saldırmadıkları yer kalmadı. Buldukları, ilgilerini çeken bir şey olursa çalıyorlar üstelik. Ana Babaları da hırsızmıydı nedir ? Ne durdan anlıyorlar ne sustan anlıyorlar, sanki hepsi haydut sürüsü, elimden gelse kendi çocuğumu bunların yanına bile sokmam.

Annemin bana akşam arkadaşlarımla ilgili söylediği sözler aklıma gelmişti. Onun da de ne kadar şakacı bir insan olduğunu anlamıştım. Demek ki insanlar büyüdükleri zaman böyle şakalar yapmayı seviyorlardı.

Resim yapmaya dalıp gitmiştim.Ahmet Abim gelmiş, yemeğini bile yemiş farkında olmamıştım. Zaten resim yaparken kendimi kaybediyor hiçbir şeyin farkında olmuyordum. Gülerek yanıma geldi ;

- Hey ! Ufaklık yine dünyanı kaybetmişsin. Yine ne resmi yapıyorsun ?

- Hoş Geldin Ahmet Abi ! Dedim sevinçle. Severdim çok kendisini.

- Hoş Bulduk ! Dedi.

- Arkadaşlarınla mı beraberdin yine ?

- Evet ! Takıldık biraz. Sen neler yaptın bakalım ?
- Bende arkadaşlarımla oynadım bugün, yoruldum çok, ama iki gol attım bugün.

Abim de Annemler gibi çok şakacı bir insandı. Hatta o herkesten daha çok şaka yapmayı severdi.

- Aferin ! Dedi. Sen de benim gibi olacaksın. Çabuk büyüyecek ve akıllı uslu adam olacaksın. Ben artık bu yaşımda hiç kimseden çekinmem. Her şeyi açık açık söylerim. İnsan böyle kararlı ve cesur olacak. Ne istiyorsan mertçe açık açık söyleyeceksin. Hiçbir şeyden, hiç kimseden çekinmeyeceksin.

- Tamam Abi, Dedim.

Yine resme dalmışım. Epeyce uzun bir süre resimle oyalandım. Babam ile Abimin konuşmaları ile kendime geldim. Abim Babama anlatıyordu ;

- Hafta başında çok önemli bir sınavımız var Baba. Bu yüzden hafta sonu arkadaşlarla ders çalışacağız ve ben onlarda kalacağım. Bizim için çok önemli bir sınav bu.

Babam buna karşılık bir şeyler söylüyor olmalıydı ki Abim ;

- İstersen arkadaşımı telefonla arayabilirsin Baba, Diyordu.

Bu konuşmalardan yaklaşık onbeş dakika sonra Abimin odasına gittim, ona bir şey soracaktım. Telefonla arkadaşıyla görüşüyordu ve ona şunları söylüyordu ;

- Ben bizimkileri ikna ettim oğlum, siz bilet işini organize ettiniz mi? Ne de olsa deplasmana gideceğiz yolumuz uzun.

Abimin şakalarından biri daha diye düşündüm ve içeri girmekten vazgeçtim.

Erhan Yurtsever