güzel bir bölümdü kutlrım saygılarımla.

Aile ve Ümmühan Halil Kaya'yı duymuyor.
Adeta küçük şımarık bir kızın etkisi altına girmiş bir aile ve bu konumda pasif kalan bir erkek.

Halbuki bu ısrar olmasa doğal olarak bu iki genç birbirlerini sevebilir, yani tek taraflı bir duygu olmaz

tebrikler,

uzun yazıyorsunuz,
bu nedenle diğer bölümü akşam okuyacağım:)

saygılarımla..

Evet hocam, başladığınız bir kitabın ilk başlarda yabancısı olduğunuz karakterleri, ortamları, olaylarıyla sıkılgan bir misafir gibi gezinirsiniz sayfalarında ve sonra bir an gelir ki,ortalıkta görünmeseniz de ortamın bir sakini olduğunuzu hissedersiniz.

İşte o zaman içiniz ısınır, yazarın anlattıklarında kendinizi olmadı, kendinize yakın şeyler aramaya başlarsınız. Bu arada bir de bakarsınız ki kahramanın birine kızmaya başlamışsınız. Olan, ufak ufak karakterlerle özdeşleşme olayıdır elbette.

Ümmühan'ın şirin kişiliği ve mücadelesine girdiği aşkıyla en sevdiğim bölümdü.

Sağlıcakla...