Eğitimci-Gazeteci-Yazar Fatma ÇETİN KABADAYI’NIN İHTİyar’ı

• 17 Ekim 2014 Cuma 14:30:41

Fatma Çetin Kabadayı, Kayseri Yeşilhisarlı bir yazarımız… Benim Fatma Çetin Kabadayı’yla tanışmam, yapmak istediği bir röportaj isteğini tarafıma iletmesiyle başladı. “Şair-yazar Mehmet Gözükara ile şiire dair…” başlıklı röportajın arkasından lutfedip gönderdiği kitaplarını vakit geçirmeden okudum. Okumamdaki aceleciliğim; yazarın yazdığından çok, kendi iç dünyasından okuyucuya servis ettiklerini bir bir keşfederek onu daha yakından tanıma isteğimdi.
1974 doğumlu yazarımız Gazi Üniversitesi Mesleki ve Eğitim Fakültesi Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Bölümü’nden mezunu. Hayat feksefesini “Yalanı, nankörlüğü, tembelliği çıkar, hal hatırı, güler yüzü, espriyi ekle; mutluluk peşinden gelsin” şeklinde özetleyen Kabadayı, Iğdır İMKB Mehmetçik Ortaokulunda okul öncesi öğretmeni olarak görev yapmakta. Bu güne dek, yardımcı ders kitapları, masal, öykü ve romanlara imza atmış, şiir dinletileri, radyo programı yapmış. Halen köşe yazılarına ve www.habername.com da hem köşe hem haber yazarlığına devam etmekte.
Bu kadar verimli bir yazarın arkasından yetişmek her babayiğidin harcı değil.
Okuduğum kitapların içerisinde dikkatimi çeken bir romanı sizlere tanıtmayı düşünerek bu yazıyı kaleme aldım. Bunu, bir çabayı takdir etme düşüncesi olarak değerlendirebilirsiniz. Keşke her kıymetimizle ilgili, onların çabasına karşılık ilgimizi bir şekilde gösterebilsek…
Yazar bu romanında Bostonlu bir genç olan Yamin ile İstanbullu genç kız İhti’nin hikâyesini anlatır bize. Üniversitede tanışıp son sınıfta sözlenirler. Yamin okulun bitmesine sayılı günler kala Boston’daki ikiz kardeşi Yasin’e böbreğini vermek üzere gitmek zorunda kalır. Ameliyat sonrası enfeksiyon kapan Yamin vefat eder. Öleceğini anlayan Yamin’in, kardeşi Yasin’den tek isteği kendi yerine geçip İhti ile evlenmesidir.
Varlıklı bir ailenin tek kızı olan İhti Yaren ailesini de kazada kaybettikten sonra tamamen yalnız kalır. Kendini işine adayan İhti Hanım, Yamin’in bir gün mutlaka döneceğinden emindir.
Enerji dolu, hayatı seven ve batıl inançlarına bağlı olan İhti Hanım, kendinden çok başkalarının menfaatlerini düşünen, kendince geliştirdiği farklı yöntemlerle de amacına ulaşan vefalı yüreği ile herkes tarafından sevilen bir insandır. Aradan kırk beş yıl geçtikten sonra roman başlar.
Bu geçen süre içerisinde İhti’de Alzheimer hastalığı başlangıcı tanısı konur. Hastalığından ötürü zaman zaman unutkanlık baş gösterir. Dostları bundan haberdardır. İhti unutmadığı şeyleri de unutmuş gibi yaparak çevresini imtihana tabi tutar. Normalde eksiklik gibi kabul edilen unutkanlık olayının dahi hayata katacağı farklı değerlerin olduğunu okuyucuya enjekte eder.
Romanın baştan sona kurgusu, çevreye karşı duyarlılığın getirdiği sorumluluk duygusunun hayat bulmasıyla hayatı değişen insanları konu alıyor.
İhtiyar romanının kahramanı İhti’nin müşfik bakışıyla, olmaz gibi görülen işler olur, değişmez sanılan insanlar değişir. Hayatı yaşanır bulan yazarın yumuşak bakışı, kahramanı İhti ve çevresinin de hayatını yumuşatır.
Ben hikâyeci değilim ama sözün gelişinden, onun hangi aileye ait olduğunu bilen şairlik yanım var.
Yazar, şair, ressam gibi edebiyatın her alanına nüfuz eden insanların, baktığını fark ettiren, gösterdiğinde tefekküre sevk eden bir yanları vardır.
Kâinat kitabının küçültülmüşü olan insanın kendisi de bir kitap. Dolayısıyla, yazdığı kendi kitabının da bir numunesi hükmündedir. “Kim ne yazarsa kendini yazar” sözünden yola çıkarak söyleyecek olursak, Fatma Çetin Kabadayı’nın kendini yazdığı romanı okunası bir kitap.
Daha önceki çalışmalarıyla bizlere yeniden merhaba diyen Fatma Hanım’a, bu güzel İhtiyar’la bizleri selamladığı için çok teşekkür ediyor, yeni çalışmalarında da başarı dileklerimizi iletiyoruz.
Edebiyat yolculuğunda yolu açık, bahtı ağ olsun…
Şair Mehmet Gözükara