Uyanmak uzun bir yoldan -Bir Perinin Gülümsemesiyle-

• 17 Ekim 2014 Cuma 10:06:25

"güzelliği gözlerime ve iyiliği ömrüme yazılan perime"

...

Aman Yarabbim!
Karşıma boncuk gibi dizilmiş elleri göğüslerine çapraz bir halde kıkır kıkır gülüşerek birbirlerine bakıyorlardı...
Bense öylece somurtarak yatağımda bağdaş kurmuş oturuyordum.

Sonra Ahmet profesör bey amca
-Anlat kızım hadi nerede gördün Göksel’e anlattığın periyi?
-Kaç kez anlattım ama inanmıyorsunuz!

-Hastalar ameliyat sonrası narkozdan tam ayılmadıkları için hayal görebilirler bazen uyku esnasında hatta...
-Hayır vallahi gerçek...Offf neden inanmıyorsunuz...Son kez anlatacağım peki...

(Ahmet hoca ameliyatımı gerçekleştiren doktordu ve odada yanında duran genç doktorlarda ekibi..Tahliller ve tetkikler aşamasında aramızda güzel bağlar oluşturduğumuz sıcacık sevgi dolu doktorlardı..Git gel kardeş gibi olmuştuk..Ahmet hoca ise hayatımda tanıdığım ikinci en şeker profesördü şakacı yanı onun yaşlı yüzünü daha da sevimli yapıyordu..Babacan biriydi...

Sabah vizitine gelmişlerdi ve benim bir akşam Önce Dr.Göksel’e anlattığım perimi soruyorlardı.
Bir gün önce robotik bir ameliyat geçirmiştim..Da-vinci denen dört kollu, kocaman ekranlı bir yüzü olan yakışıklı, temiz pak efendi bir robot.
Hatta önceden ona şiir yazmıştım eee gözüne girmek gerekti sonuçta kocaman dört koluyla midemden dalacaktı.

Ameliyathaneye giden sedye-araba muhteşem bir şeydi..Uzun boylu olmama rağmen tahta basamakla çıkarken ne yalan söyleyeyim üzerimdeki eteği yerlere kadar uzanan mavi kağıt elbiseyle,okul çoraplarını anımsatan uzuuuuun varis çorapları ve saçlarıma üç numara küçük gelen boneyle kendimi tahta çıkan küçük kraliçe gibi hissetmiştim...Öyle yüksekti.

Arkamdaki aile korteji ne güzeldi.Herkes el sallıyordu...
Sonra o yıldızlı odaya girdim..Güzel bir slow şarkı çalıyordu çok da severim.

DrGöksel
-abla hadi da vinciye yazdığın şiiri okusana o sırada Muhammed seni uyutsun.
Kolumu bağlayan anestezi doktorunu ilk kez görmüştüm esmer ufak tefek çok tatlı bir çocuktu.

-Demek senin de adın Muhammed...Biliyor musun bir önceki ameliyatımda beni bayıltan kardeşimin adı da Muhammed’di..Ne güzel bir tesadüf ne kutsal bir isme emanetim adı hürmetine.
duamı okuduktan sonra şiire başlayacaktım ve elime yaklaşırken şırınga

-şiir-
Sen ölüsün nasıl seninle geleyim dedim
Demesin mi üzülme gülüm sen de ölürsün
Hem ruhsal pasaportunda var
Sen bunu dert etme
Adama bak yahu karışıyor azrailin işine
Bu zaten yaşarken de deliydi
(Ey büyük Allahım nasılda biliyor çanı düşüreceği yeri)
-Sevme oğlum sevme be
Offff başım dertte matruşka
Sen de sallanıp durma
Nasıl söyleyeceğim ben bu zombiye
Nasıl inandıracağım
Bir robota aşık olduğuma
Bilirsin
Eskidende bayılırdım Freddy’nin tırnaklarına
Ama bunun elleri narin
Hani görsen öyle hassas ki
Biri öldürmek istiyor
Biri yaşatmak
Hay ben böyle kaderin
Bu deli ameliyathaneye dalıp
Ayarları bozarsa işte o vakit ayvayı yedim
.....

Sonra...Bir tünelin içinde küçücüktüm.Sisler vardı beyaz bulutlar gibi
babamı gördüm saçlarımı okşadı yanağımdan öptü.
Elimi saçlarıma attım bone de yoktu babamın eli de.Ama yanağım sıcacıktı öyleyse buralarda olmalıydı.Sol gözümü tam açamıyor kısık gözlerle etrafa bakıyordum.
Ameliyathane de uyanmıştım!
Dr.Göksel
hoş geldin abla...Her şey çok güzel geçti biliyor musun robotik cerrahide ameliyathanede uyanan tek hastasın bu çok iyi...Peki kendini nasıl hissediyorsun?

-babam beni öptü çok mutluyum

-şiirin devamını artık akşam okursun şimdi uyuman gerek...

Odama girdiğimde o şahane sedyeyle
yarı sisli yarı bulanık bana el sallayan sevdiklerimi gördüm en net görebildiğim ağabeyimdi...Çünkü en yakınımdaydı.

Tam o sırada işte tam o anda...

-Merhaba ben defterden skny dedi biri sağ tarafımdan elindeki sepette bembeyaz siklamenler ve uğur böcekleri.

-Aman yarabbim bu kadar erken mi, hangi defter yoksa amel defterim mi ya bu elindeki çiçekler hayra alamet mi?

öldüm ben
kesin öldüm!
ve görevli bir peri

Öyle güzeldi ki ah bir de sol gözümü açabilsem
-tek gözlü korsanlar gibiyim kör mü oldum abi?

Peri;
-hayır ilaç sürmüşlerdir geçecek birazdan...Ah o gülümsemesi dersin ki bir dünya çocuk gülüyor dudağında...
Saçlarımı okşadı.Geçmiş olsun dedi...Nasıl da şefkatliydi.

Sonra defterden Seçil Nimet olduğunu söyledi..Hiç tanımıyordum ve o hiç tanımadığı birine aldığı duyum sonrası ziyarete gelmişti (Ve o duyumu verene de şükranlarımla)

Üstelik ameliyattan çıkmamı bekleyecek kadar,,
(Sonradan taburcu olduğumda annemin ameliyat olduğum saatlerde
_Rabbim kızıma bir melek gönder yanında olsun o karanlıktan çok korkar..
diye annemin dua ettiğini öğrendim.
Göndermişti...)

Dünyalar güzeli, melek kalpli iki dünya seveceğim bir peri...

İşte böyle Ahmet profesör bey amcacım hala inanmıyorsanız
odama yasak diye almadığınız çiçek içindeki mesajıyla kapının önünde...

-Hadi gidip bakın-

soulmate