Hocam şu an öykünün birinci kısmını tekrar ve tüm ayrıntıları kaçırmayacak şekilde okumuş bulunuyorum. Ve yaptığım eleştirinin doğru olduğuna bir kez daha hükmettim. Bence öykünün ilk kısmında okurun kafasında şekillenen cinayet olayının, atamanın rahat yapılması için rektörün de tertibin içinde olduğu hatta planlayıcısı olduğu yargısını belki de finaldeki konuşma kısmını kaldırarak, dağıtmalısınız.

Zira 80 öncesi dönemin henüz tam tahlili bitip tarihte yeralacağı hal tam şeklini bulmamışsa da, sıkı kontrollü bir devlet operasyonu olduğuna dair bir konsensüse doğru yol alınmakta. İşte o zaman, ikinci kısmın sıcak, mizahla sarmalanmış mükemmel örgüsünün geniş okur yığınlarına hitabını engelleyecek bir siyasi kristallenme durumu ortaya çıkar ki, öyküyü özelleştirir.

Özelleşmiş öyküler yok mu? Elbette bir yığın var. Ama sizin öykünün ikinci kısmı bu duruma hiç de uygun değil. Hem özelleşmiş hali de pek itibarlı bir alan değil, siyaset zira.

Zaten siyasal eleştiri, okuyan herkesin bir tarafsızlık içinde tastik edeceği hatta içinde cinayetin de olduğu durumlarla ilk kısma hakim ki...Ama bir de cinayeti planlayan rektör algısı, kahramanın arkasında durduğunuzu belli eden anlatımınızla çok ağır kaçar ve sizi taraf yapar ki bir kısım okuyucuyu baştan kaybedersiniz.

Hani kitaplaştıracaksınız ya, ondan tüm bu yazmalarım.

Kolay gelsin...