mektup

• 13 Ekim 2014 Pazartesi 09:21:31

Bütün duygu ve düşüncelerimi aktarabilseydim size şunları söylemek isterdim;

Sürekli bir büyüme ve değişme içindeyim. Sizin çocuğunuz olsam da sizden ayrı bir kişilik geliştiriyorum. Beni tanımaya ve anlamaya çalışın.

Deneme ile öğrenirim. Bana ayak uydurmakta güçlük çekebilirsiniz. Oyunda, arkadaşlıkta ve uğraşlarımda bana özgürlük tanıyın. Beni her yerde, her işimde koruyup kollamayın. Davranışlarımın sonucunu kendim görürsem daha iyi öğrenirim. Bırakın kendi işimi kendim göreyim. Büyüdüğümü başka nasıl anlarım.

Büyümeyi çok istiyor olsam da ara sıra yaşımdan küçük davranmaktan kendimi alamıyorum. Beni önemseyin; ama beni şımartmayın, sonra hep çocuk kalmak isterim. Her istediğimi elde edemeyeceğimi biliyorum; ancak siz verdikçe almadan edemiyorum. Sözünüzü tutmayınca da size güvenim azalıyor.

Bana keskin ve kararlı davranmaktan çekinmeyin. Yoldan saptığımı görünce beni sınırlayın. Koyduğunuz yasaklar ve kuralların hepsini beğendiğimi söyleyemem, ancak hiç kısıtlanmayınca ne yapacağımı şaşırıyorum. Tutarsız davrandığınızı görünce hem bocalıyor, hem de bundan yararlanmadan edemiyorum. Beni dinleyin. Öğrenmeyen yatkın olduğum anlar, soru sorduğum anlardır. Açıklamalarınız kısa ve öz olsun. Öğütlerinizden çok davranışlarınızdan etkilendiğimi unutmayın. Beni eğitir kenara sıra yanlışlar yapabilirsiniz. Bunları çabuk unuturum ancak birbirinize sevgi ve saygınızın azaldığını görmek beni yaralar ve sürekli tedirgin eder.

Çok konuşup bağırmayın. Yüksek sesle söylenenleri pek duymam. Yumuşak ve kesin sözler bende daha derin izler bırakır. “Ben senin yaşında iken…” diye başlayan söylevleri hep kulak ardına atarım.

Küçük yanılgılarımı büyük suçmuş gibi başıma kakmayın. Bana yanılma payı bırakın. Beni korkutarak, sindirerek, suçluluk duygusu aşılayarak uslandırmaya çalışmayın. Yaramazlıklarım için beni kötü çocuk gibi yargılamayın. Yanlış davranışlarımı düzeltin. Ceza vermeden önce beni dinleyin. Suçumu aşmadığını görünce cezama katlanabilirim.

Beni yeteneklerimin üstünde işler için zorlamayın, ama başarabileceğim işleri yapmamı bekleyin. Bana güvendiğinizi belli edin. Beni destekleyin. Hiç değilse çabalarımı övün.

Beni başkalarıyla karşılaştırmayın. Umutsuzluğa kapılırım. Benden yaşımın üstünde olgunluk beklemeyin. Bütün kuralları birden öğretmeye çalışmayın. Bana süre tanıyın. Yüzde yüz dürüst davrandığımı görünce ürkmeyin. Beni köşeye sıkıştırmayın, yalana sığınmak zorunda kalırım. Sizi çok bunaltsam bile soğukkanlılığınızı yitirmeyin. Kızgınlığınızı haklı görebilirim, ama beni aşağılamayın. Hele başkalarının yanında onurumu kırmayın. Unutmayın ki, sizi yabancılar karşısında güç durumlara düşürebilirim. Bana haksızlık ettiğinizi anlayınca açıklamaktan çekinmeyin. Özür dilemeniz size olan sevgimi azaltmaz. Tersine, beni daha çok size yaklaştırır. Aslında ben sizleri olduğunuzdan daha iyi görüyorum. Bana kendinizi yanılmaz ve erişilmez göstermeye çabalamayın. Yanıldığınızı görünce üzüntüm büyük olur.

Biliyorum; ara sıra sizi üzüyor, belki de düş kırıklığına uğratıyorum. Bana verdikleriniz yanında benden istediklerinizin çok olmadığını da biliyorum. Yukarıda sıraladığım istekler size çok geldiyse bir çoğundanvaz geçebilirim.

Yeter ki; beni ben olarak seveceğinize olan inancım sarsılmasın.

Benden “örnek çocuk” olmamı istemezseniz, bende sizden kusursuz anne baba olmanızı beklemem. Sevecen ve anlayışlı olmanız bana yeter.

Senin çocuğun olarak doğmak benim elimde değildi, ama seçme hakkım olsaydı senden başka kimsenin çocuğu olmak istemezdim.Benim eserim değil çok kişi okusun diye buraya aldım

alıntı ama kimden olduğu belirsiz bulamadım