KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Velhasıl insan(!)ız.
Neden ? Neden sonu toprak olan bir canlıya gereğinden fazla görev yüklüyoruz ? İnsan...İnsan olarak kalamıyor mu ? Eş, dost, akraba ; düşman, hısım, anne , baba... Sıfatlar,lakaplar çoğaldıkça özü unutur mu olduk ? Arkadaş dediğimiz arkadaş kalamadı ,dost dediğimiz hep yaraladı, Anne dediğimizin kıymetini bilmeyiz,akrabalar da hep ikinci planda kaldı.
Yani biz ; kiminin dostu kiminin akrabası kiminin ailesi kiminin düşmanıyken kimin canı kimin cananı olduk? Ya yerimizi beğenmedik ya da yerimizi bilemedik. Canım diyenleri canımız yapamadık,canımız olana can olamadık. Sonunda önce sıfatlarımızı sonra insanlığımızı kaybettik.İnsana özgü tüm niteliklerden uzaklaştık çünkü insandan uzaklaştık.Yükseldik yükseldik maddiyatın en tepesine ve yakınlaştık nefis dediğimiz şeytanın kafesine. Şimdi insanlığına dönmek için uğraşanlarla alay eder olduk,elitliği(!)hep batı da bulduk.
Peki ne oldu sonumuz? Kaldı mı aramızda küçücük sebeplerden mutlu olan,karşılık beklemeden feryat edenin yardımına koşan?Kaldı...Onların hepsi geride kaldı. Çünkü biz insani değer taşıyan kim varsa geriye ittik.Değer bilmez,halden anlamaz olduk. Zengin olduk,başarılı olduk şık, modern olduk ama insan olamadık. Ya da şöyle diyeyim Azizim; bizler insan kalamadık.
Rümeysa Kocagöz
YORUMLAR
Procyon
Esenle kalın.
dunya alemı secıyyesınde işmar edınıp utanc duymuyorsan yasadıhın hakıkat ınde..
hz resulullah sav efendımızın yuzunu gormek ıstedıhın kadar edeb ve haya bırak kendınde..
.................................................................................................................................................
insanlar artık eskısı gıbı sefkate ve hakıkatın guzellıhıne sahıb deıller ..
hersey cıkar ve amac olmus . eherkı gercekten ınsan lık herseyde bır vesıleye mazhar olsaydı bunu enguzel
allah rızasını gozeterek elımızden gelenı sunardık ama malesef . 21 cı yuzyıl yanı cehaletın ofkenın kının olduhu bır seruvende yasıyoruz.. ve dıkkat edersenız artık kımsenın kımseye guven duymadıhı bır dunyadayız..
artık helallık ve allah rızası dıye bır sey kalmadı ..
kalemınıze yurehınıze sahlık.. guzel yazınızı alıyorum.. saygılar hurmetler ..
Merhaba, değerli kalem dostum.
Öncelikle hayırlı bayramlar dilerim.
sorduğunuz sorular ve cevaplarınız o kadar anlamlı ve bir o kadar benden ki...Kendimi buldum, desem yeridir. Ne yazık ki insan kalabilmenin o basit formülü oldukça zorlamakta insanları. Aslında her şey ne kadar kolay.
ah, bir açsak gönül gözümüzü ve baksak etrafımıza. Ve anlamaya çalışsak bir yandan anlatırken çabalasak azıcık. Şu sevgi nasıl değersiz kılınmakta. Kendimizi överken ve kendimize paye biçerken karşımızdakini yerden yere vuruyoruz. Anlama yetimi yitirdim ve çoktan vazgeçtim anlaşılma umudundan. sevmek de yeterli değil ya değer vermek...Varsa yoksa isteklerimiz, hırslarımız ve doyumsuz nefsimiz.
Kalp kırmak sıradanlaşmış artık. Tek bir kelime yeterli ya da tek bir hareket.
Çok şey kayıplarda aslında insanlık kayıplarda. paranın gücü bir yandan çağın gerekleri bir yandan.
Ne kadar açsak da içimizi ters tepiyor belki budur yalnızlığımızın ve sessizliğimin nedeni.
Duyarlı bir yazıya imza atmışsınız. Ve doğru tespitler.
sevgiler, selamlar...
Procyon
Yazımı okunmaya değer bulup duygu ve düşüncelerinizi yorum olarak bizlerle paylaştığınız için çok mutluyum. Yazılarımda kendini gören insanların olduğunu görmek ne güzel ne hoş. Duygularınıza bi nebze tercüman olabildiysem ne mutlu bana. Kaleminiz daim olsun . Esen kalın.
