BENİ ANLAMA!

• 6 Ekim 2014 Pazartesi 13:34:29

“Seni anlıyorum” dedi ve ‘klik!’ bütün kapılar üzerime kilitlendi o anda.


Bazen karşımızdakinden duymak istediğimiz tam olarak bu değildir. Kendimizi uzun uzadıya anlatmak isteriz, anlaşılmak değil. İki kelime ile ifade ettiklerimizle değil, o zamana kadar anlatamadıklarımızın dinlenmesini, dinleyen kişinin bizi önemsediğini görmeyi isteriz sadece. Kendimizi mahpus ettiğimiz hapishanenin parmaklıkları arasından kaçıp kurtulmak isteriz sözcükler vasıtasıyla. Öyle hemen şıp diye değil, aça aça, deşe deşe anlatmak isteriz içimizdekileri. Çok şey değil sadece dinlenmek, can kulağıyla dinlenmek… Bazen yüzde belli belirsiz bir hüzünle, bazen ılık bir gülümseyişle… İyi kötü yanlarımızı, can yakan anılarımızı paylaşmak isteriz karşımızdakiyle. Pat diye anlaşılmak değildir istediğimiz. Ulu orta, sere serpe dökmek isteriz yüreğimizin dehlizlerinde gizlediklerimizi.

Sorular sorulsun isteriz. Çünkü sorulan her soru, içimizde uzayıp giden karanlık sokakları aydınlatmanın bir yoludur aslında. Tek başımıza kaybolup gittiğimiz o köhne sokaklarda şimdi bir başına değil, bir dostun desteğiyle tökezlemeden yürümenin mutluluğunu verir sorular. Bazen verilecek bir cevabı olmasa da, göz göze kurulan bir temas verilecek onca yanıttan daha değerlidir o anda. Kendinizi bulmanızı, yorumlamanızı, yargılamanızı sağlar sorular. Bir şey daha, bir şey daha sorsun istersiniz karşınızdaki kişi. Durup düşünmenizi, ben ne yaptım/yapıyorum’u sorgulamanızı sağlar verdiğiniz her cevap. Her soru kendinden sonra gelecek bir sonraki soruyu barındırır içinde ve verilen her cevap o ana kadar sıkı sıkı kapadığınız bir kapıyı aralamanızı, kapalı kapılar ardına sakladığınız kendinizi gün ışığına çıkarmanızı sağlar.

Sıradan bir ‘Nasılsın, iyi misin?’ yerine, ‘Neler yapıyorsun, kendini nasıl hissediyorsun?’u duymak, ‘Anladım’ın yerine’ sessiz sedasız dinlendiğimizi görmek isteriz biz daima. Bizim derdimiz, anlaşılmaktan çok dinlenmektir aslında.

Biz kim miyiz?

Biz, “Anladım” diye geçiştirdiğiniz, aslında anlatılacak daha çok şey varken lafı ağzına tıktığınız, aslında hiç anlamadığınız kişileriz.