NESLİ ASLINA DÖNER

• 5 Ekim 2014 Pazar 22:03:47

İşidün ey ulular,Ahır zaman olusar
Sağ müslüman seyrekdür,Ol da güman olusar

Danışman okur tutmaz,Derviş yolun gözetmez
Bu halk öğüt işitmez,Ne sarp zaman olısar

Gitti beyler mürveti,Binmişler birer atı
Yediğü yoksul eti,içtiğü kan olısar

Ne acayip sergüzeştler,Bağrım dolu serzenişler
Durmaz akar kanlı yaşlar,Aksa gerek şimden gerü.
YUNUS EMRE

Nesli aslına döner diye bir söz vardır. Bilirsiniz.
Ne doğru ne bilgece söylenmiş bir sözdür bu bana kalırsa.
Kuşaklar sonrası da olsa; insanoğlu er-geç geçmişteki büyüklerinin. Ata-dedelerinin karakterlerinden çok şeyler kopyaladığının artık farkında oluyor sanırım.
‘Genetik’ denen bir bilim dalı. ‘Kalıtımsal’ olduğu söylenen bazı hastalık belirtileri ortaya çıkar mıydı yoksa?
Değil anne-babalarına benzemek. birbirlerine tamamen zıt karakterde olan ‘yumurta ikizlerine’ bile rastlamak olası.

At-Avrat ve Silaha meraklı, göçebe ve cengaver bir ecdadın kanından gelen muhteşem genlerimizle
Gurur duyuyoruz her daim.
Bunları bir sitem ve alaycı bir mizah şeklinde söylediğimi beni tanıyanlar anlamışlardır.
Kur-anı Kerimde; o günahkar, isyankar ve sapıtmış kavimlerin nasıl cezalandırıldıklarını. Üzerlerine
nice kötülüklerin yağdırıldığını açıklayan ayetler yok mu?
İşte bu topluma olanlar da bunlara yakın şeyler.

Ünlü İlahiyatçı -ki ben hemen hepsinde olduğu gibi, onun da samimiyetsiz bakan ağlamaklı yüzüne hiç prim vermemiştim baştan beri.-Nihat HATİPOĞLU hocaya gazeteci Ahmet HAKAN şunları soruyordu köşe yazısında: Rivayet o dur ki; Sultanahmet ‘te büyük bir oteli varmış. Yan taraftaki binayı da oteline katmış. Ayrıca aradaki kamu arazisinin de üzerine konmuş. Bu iddialara bir yanıt bekliyor Ahmet HAKAN.
“Anlatsa “ diyor. Ama, “Ebu Zer’in dünya nimetlerinden nasıl yüz çevirdiğini anlatır gibi anlatsa…
Ağlamaklı. Hisli.

Haber doğru bile olsa yüreğim acıdı. Her şeye karşın haksızlığa uğramış gibi geldi bana. Öyle ya! Nice
din tüccarlarının talanı yağması yanında bununki denizde bir kum taneciği sayılır bence.
Bir süre önce yine çok genç bir İlahiyat profesörünün; -ki 30 yaşında prof. olmayanlar adamdan sayılmıyor-
gözlerini bir noktaya dikip, ürkütücü bakışlarla “Kelime-i şehadet getiren herkes, sorgusuz sualsiz cennete girecek!” derken, ben hemen o an kendimi inzivaya çekip, en değerli kolye yerine boynuma astığım beyaz tespihimi elime aldım ve sabahlara kadar kelime-i -şehadet getirerek ve sevinçten yere-göğe sığmayarak çektim durdum.

Pekala, geçmişimizde; eli-eteği öpülesi aydın alim-bilginlerimiz. Ulemalarımız. Din adamlarımız. Bilgelerimiz, filozoflarımız. Edep-haya sahibi yüce insanlarımız yok muydu?
Olmaz olur mu efendim? Elbette vardı. Ve hem de öyle böyle değil. Çook vardı.

“Peki, onlara ne oldu? Nereye gittiler? Diye soracak olursanız.
Onlar: Beyaz Atlarına binip gittiler.

Bayram haberlerinin en görülmemişi ve ilginç olanı ise:

DAMDAKİ KEÇİ!

Ülkeyi dünya gözüyle son bir kez daha seyre dalsın düşüncesiyle dama çıkardıklarını düşündüğüm kurbanlık Keçi, bir çocuğun üstüne düşüp ölümüne sebep olurken maalesef.
Kurbanlıklar bir çırpıda satılıp bitmiş. Tabii başta Suriyeli Müslüman dindaşlarımızın! biraz daha palazlanıp ortalığı birbirine daha fazla katması ve yardım sever konuksever soylu toplumuza cennetin kapıları sonuna kadar açılsın diye.
Bu bağlamda Güneydoğu Anadolu bölgesi kan ağlıyor. Akan kanlar durmuyor.

Namuslu insanlar evlerine 50 gramlık bayram kahvesini bile zor götürüyor. Ancak “kol kırılır yen içinde kalır” diyor. Geçmişinden gelen mirasın onuruyla.