BENİM DERDİM: BEDENİM VE RUHUM


Nefisler
Niyetsiz krallar besledi
Peki
Biz ne yaptık
Böylece seyrettik


Şimdi ne haldeyim?
Bilmiyorum ki
Tabi ki bilemem çünkü ne halde olduğumu bilmem için kendime dışarıdan bakmalıydım. Öyle de yaptım. Ruhumu bedenimden dışarıya attım. Hem de odanın kapısının önüne

Kapıdan bakıyordum bedenimde. Bedenim mavi rengiyle iç feranlatıcı masasında oturuyordu. Elinde uçlu kalemi ile kağıda yazılar döküyordu. Bir taraftan da telefona kulaklığını takmış müzik dinliyordu.

Peki bedenim ne düşünüyordu? Ruh olarak ne düşündüğünü bilmiyordum ama bakılırsa öyle derin şeyler düşünüyor olmalı ki başını kağıttan kaldırmıyor ve durmadan yazıyordu.

Ve başını kaldırdı. Kapıya doğru bakındı. Ayağa kalkmıştı. Ani ,hızlı , seri hareketlerle ceketini aldı. Ayakkabısını giydi. Evden dışarıya çıkmıştı.

VE koşmaya başlamıştı.
Koşuyordu bedenim. Bende arkasında takip ediyordum.
Koşuyordu bedenim. Beni ruhunu geride bırakarak

Neden koşuyordu. Neden nefes nefeseydi. Nedenlerin bir cevabı olmalıydı. Bu beden bana aitti. Bu bedeni Allah bana vermişti.

Bedenimyeken yaptıklarımdam sorumluydu. Çünkü hepsi benim tercihlerimdi. Canım çay istediğinde bedenim ayağa kalkıp çay hazırlayıp içerdi.

Hey beden dur
Hey beden beni ruhunu unuttun.
Hey beden beni bırakma
Hey beden sen benimsin

Gidiyordu bedenim
Gözden kayboluyordu.
Herşey benim hatamdı.
Bedenime hükmedememiştim. Sahipsiz bıraktım. Mesela diyet yaptığım dönemde yemek yemeceğimi kendimi şartladığım halde yedim. Kendi isteklerimden ziyade bedenimdeki nefsimin isteklerini dinlemiştim.

Ve daha bu gibi örneklerden dolayı bedenime sahip çıkamadım. Bedenimi nefsimin ellerine teslim etmiştim. Şimdi iste bedenim benden kaçıyordu.

Herşey benim hatamdı.
Hz. Ali’nin eline,beline,diline sahip çık sözünü ciddiye almamamdı. Hz.Ali eline,beline,diline, sahip çık derken bedenine sahip çık yoksa nefsin çalar demek istediğini anlamadım.
Hepsi benim hatamdı.