Tebrikler.Aşık Veysel'in dediği gibi "sadık yarimiz kara toprak."

Dostluğun bazı temel vasıfları var gerçekten. Vefa da bunun ögelerinden sanki. Oysa günümüzde vefa dendiğinde eski bir İstanbul semti ve buna bağlı olarak Vefa bozacısı akla ancak gelir herhalde.

Dostun olumsuzlukları ve hataları örtücü yönü olabilmeli. Kuşkusuz hatanın mahiyeti de yabana atılmamak kaydıyla. Sevinci, coşkuyu, başarıyı, mutluluğu içtenlikle paylaşabilmeli. Çünkü; İnsanların fesat yönleri orada kendini gösteriyor. Kötü gününüzde yanınızda olması sizi düşmüş görmesinden de olabilir. Bazı insanlar başarınızda rahatsızlık duyabilir hatta gösterebilir de. Bu hal de kötü gününüzde yanınızda olmasının samimiyeti sanki azalır.

Günümüz insanından ekseri dost değil post olur belki. Ahbaplıklar ince bir sos misali yani fos çıkar. "Ben düşmanlarımdan sakınırım, Allah beni dostlarımdan korusun" sözü hoşuma gider.

Yine de karamsar olmayalım canım dersek ince eleyip sık dokumak gerektiğini düşünüyorum. Emek harcamadan çiçek büyütülmediği gibi. Bir de dostunu ticarette ya da yolculukta tanırsın sözü de bana ilginç gelir. Ve tabi kötü günde dostluğun teyidi olabilir. Paylaşmanın ötesine geçip sorununuzu çözebiliyorsa hele tadından yenmez olur değil mi?

Yüreğiniz solmasın, kaleminiz daim olsun dilerim.

Nesilleri tükenmekte böyle insanların, ama öyle de olsa bir ve ya iki tanesi ille ki çıkacaktır karşınıza. Onları fark edebilin inşallah ve asla yaşamımızdan çıkıp gitmelerine izin vermeyin.

“DOST" ağır olduğu kadar, sımsıcak bir kelime.

Selam olsun dosta Mezopotamya'nın sarı sıcak güneşinin sıcaklığıyla...

Güne geldiğinde okudum bu güzel yazıyı.
Tekrar gelip okumak için yorum bırakmamış olsam gerek.
Kaleminizi seviyorum çünkü.

Okunasıydı,içtendi.

Yüreğinize sağlık.

Bayramınız kutlu ve nice olsun,

sevgimle.

-Hadi dostluklara,arkadaşlıklara yeniden şiirler yazalım.Kalıpların dışına çıkalım,dost dost dediklerimizi kendimizle yoğuralım.Anlam verelim söyleyişlerimize,Kristin Hannah‘ın kitabı.Ateşböceği Yolu kitabını hayatlarına koyalım. Gus Van Sant'ın yönettiği ,Robin Williams oynadığı Can Dostum'u izletelim...

-Hayat yolumuzda,her durakta yoldaşımız,gardaşımız,sırdaşımız olan dostlarımıza selam edelim !Dost birazda kendimizi karşımızda,bulduğumuz,aynasız dünyamıza ayna olan hallerimizdir...Böyledir ki dost beni anlatır benim olmadığım hanelerde yerlerde...

-Öyle ki son sözlerimle ayrıldığım yalan dünyamdan yine dostuma nazir-em dir !

Dost dost diye nice nicesine sarıldım
Benim sadık yarim kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sadık yarim kara topraktır kara topraktır

(Aşık Veysel)


saygılar

Tebrikler sevgili edebiyat dostu...Benim takıldığım yer, bir erkekle bir kadın dost olamaz mı?... O benim dostum, diye tanıttığım kadın hakkında hemen kulağıma fısıldıyor: "vayy,,,hovarda seni!" Fısıldayana da kızamıyorum ki...Türkçe de "metres" e de "dostum" demiyor muyuz? NEYSE, SEN HERŞEYE RAĞMEN BENİM DOSTUMSUN. ONUN İÇİN KURDELEYE ÇOK SEVİNİYORUM YA...SAYGIYLA

kısacık sımsıcak bir yazı tamamıyla katılıyorum... emek ister, fedakarlık, yürek ister "dostluk" her türlü şartlarda dimdik ayakta durmak ister ister de ister. :). buldun mu da dünya onunla güzelleşir.. kutluyorum canı gönülden... hayırlı bayramınız olsun sevgilerimle..

Billur Hanım, yazınıza yorum yazmıştım. Ve bir kez daha sayfanızda, tebriklerimi bırakıyorum cevap yazmayacağınızı bildiğim halde.
Bayramınız kutlu olsun.
Saygılarımla.

Bayramın dostlukları da arttırması dileğimle,"dostluğa" dair sevdiğim 3 güzel nitelemeyi paylaşmak isterim:
1-Yüz dost az,bir düşman çoktur demiş Kızılderililer.Genceli Nizami de "Dost,rahatlık veren bir merhemdir" der.(2).
Yakında aramızdan ayrılan yazar G.G.Marguez de dostu şöyle anlatmaktadır:
-Gerçek dost,elini tutarken yüreğine dokunabilendir.
Yüzlercesinden seçtiğim üçü...

Merhaba Billur Hanım

Gündelik yaşantımda sıklıkla kullanmam ama defterde bazı arkadaşlarla karşılıklı olarak ‘’dost’’ yâda dostum kelimesini kullanıyorum. Güzel bir hitap şekli fakat o kelimeden kişinin nasıl bir beklenti içinde olduğu da önemli tabi örneğin; dostlar bir birlerinin yazılarının içeriğini veya düşünce yapısını eleştire biliyor ve halen sayfalarına girip uygarca yorum yazıp paylaşımlarda buluna biliyorlarsa işte onlar gerçek sayfa dostlarıdır. Öyle dostlarında her insanın yaşamında çokça olması dileğimle kaleminizi ve anlamlı yazınızı kutlarım.

Kaleminize dost yüreğinize sağlık

Saygı selamlarımla.

''Dost''... Büyülü bir kelime, sımsıcak, yüreğe dokunan usul usul. Yüreklerin buluştuğu ortak bir dil iki dostun konuştuğu. Bakışların çok şey söylediği hatta telepatik bir iletişim iki dostun konuşmaya gerek dahi duymadığı.
Bu güzel ve anlamlı yazı için size çok teşekkür ederim. Bir o kadar ilham kaynağı oldu bana okuduktan az sonra kaleme aldığım yazıyı yazmama sebep.
Ve can-ı gönülden kutlarım.
Bayramınızı tüm içtenliğimle kutlarım, değerli yazarım. Nice bayramlara İnşallah.
Sevgiler, en derin saygılar, efendim...
Yüreğiniz dert görmesin.

camlisoy tarafından 10/4/2014 1:05:24 AM zamanında düzenlenmiştir.

Önemli konu.
''Dost'' dediğimiz sihirli kelimenin güzel bir tarifiydi yazı.
Taşıdığı anlamın ağırlığını kolay kolay taşıyamıyor insanlar ve
bu nedenle de yozlaştırıyorlar genellikle bu güzel kelimeyi.
Yani,
anlamını bir tarafa bırakalım,
gerçekten inanılmaz bir telaffuzu da var, değil mi?
''Kent'' de dört harfli, tek heceli bir kelime ama,
''Dost'' gibi etkileyici değil.

Arkadaşlık ile, dostluğu birbirinden ayırmak gerek.
Arkadaşımız çokça olur hayatta. İşte, okulda, kahvede, maçta, daha bir çok yerde.
Ama dost,
varlığımızın en müstesna yerinde yaşar. Gönlümüzde.
Bu gönül kelimesi, sadece Türkçede varmış. Başka dillerde karşılığı yok diyorlar.
Azeriler de, könül diyorlar.
Ne güzel kelimedir o da.
Ve,
dost ile ne güzel yakışmaktalar birbirine.

Uzattık sözü yine.
Gerçekten okunasıydı yazınız.
Kutluyorum.
Bayramınızı da tebrik ediyorum bu arada.