KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 718 Okunma
- 4 Yorum
- 0 Beğeni
KARANLIK: ÖLESİYE VE ÖYLESİNE...
Akordu bozulmuş piyanomun en kalın sesi çıkaran tuşu kadar ağır ve dokunaklı bir öykü zamana yenik düşen. Ve sair düşler zamanın acımasızlığında yosun tutmuş…
Küf kokulu duvarlar kilitli kaldığım o mekânı çevreleyen. Ahengini yitirmiş bir ömür yalnızlıkla perçinlenmiş.
Kaybolmak en kötüsü. Ses vermeyen duvarlar hanidir dökük sıvasıyla bağrımı delen. Ömrümün son on yılını harcadığım o dört duvar sigara dumanıyla sararmış bir tavandan sarkan o avize bozuntusu ki yukarıdaki en ufak kıpırtıda kafama düşecekmişçesine savrulup duran.
Sessizliği özlemişken canhıraş bir telaşla terk ediyorum o mekânı. Sahiplendiğim ne varsa kırık dökük etrafa saçılmış onca eşya arkamdan gözyaşı dökerken.
Boyunduruğu kaderin en az keder kadar paralel seyrederken basamaklar çoğalıyor her adımımda azalması gerekirken. Düştüğüm pervaz kenarı öylesine görünmez ki belli ki ilk düşüşüm de değil hani. Belli ki ilk yenilgim de değil kurtlar sofrasında. Ne de olsa sırtımı dayadığım, kimsesizliğin haricinde kimseler sıvazlamamakta sırtımı.
İşin yoksa sil baştan, işin yoksa yeniden güt o güven duygusunu ki seneler evvelinde ebediyete intikal etmişti. Sanrılar sancılı, varlıklar yoklukla nihayete ermiş, hiçlikler en az duygularım kadar çırpınmakta. Zevk-i sefada düzlem dışı tüm varlıklar. Boyut atladığım nice devinimden biri daha esir almışken kırıklarımı bir kez de ben kırıyorum ne var ne yoksa.
Tümleyen bir kümenin son öğesiyim hatta yutan eleman olan o koca boşluk mahiyetindeki sıfır kadar da yoksun ve yoksulum. Sayılar nasıl da neşeli, el ele vermişler bitimsiz problem üretiyorlar çözmem için. Denklemsiz bir kümenin son hanesiyim yine ve yine sıfıra tekabül eden. Türeten ne varsa haricimde çoktan gardını almış korunaksız ve sığıntı dünyama nazire edercesine.
Uçuşan kelimeler gölgelere karışmışken bir kez daha düşüyorum en derine. Boğulmak adına ve son vermek bu efkâra imtina ediyorum yaşamaktan. Kime ne hayrım dokundu, demek bile gelmezken içimde uçuşan baloncuklar alay etmekte.
İşlevsel hiçbir boyutu yok yaptıklarımın. Görünmemek en son dileğim. Gitmek ve terk etmek satılık düşleri. Karışmak sonsuzluğa ve sessizliğe. Kulak tırmalayan müphem yankıların seyri de hiç azımsanacak gibi değil hani. Hanidir görmediğim düşler yine bölmekte uykularımı. Oldum olası kıvrandıran sancılar gönül penceremde nöbete durmakta iken…
Bitimsiz sandığım ne varsa nihayete erdi bir kez daha.
Sevdiğime inandığım düş ötesi gizemli varlığın terk edeli çok oldu.
Tutunduğum hayallerim siste kaybolmaya yüz tutmuş ve yüzsüz en az gördüğüme inandığım o izafi yüzler kadar.
Karanlık… Ölesiye ve öylesine… Hiç olmadığı kadar dipsiz o kör kuyu debelendiğim son durak kaybolmayı engelleyemediğim…
Var iken yok olmak ve karışmak silik ve yakıcı gölgelere.
Bir toz zerresi kadar belirsiz ve kifayetsiz bir solukta yok olan. Son nefesi vermek tek seferde ve karışmak sonsuzluğa nasıl da iyi gelecek…
YORUMLAR
Ah hüznü hüznüme değen;
Nasıl içten bir sitem cümlelerinde...
Ne güzeldir içindeki karanlığı kelimelere teslim etmek.
Tutmak ki en tehlikelisi.
En güzelini yapıyorsun canım arkadaşım.
Rabbim güzel ve huzurlu ömür versin ömrüne...
O hepimizin ereceği son nefeste;
iyi ki lerimiz baskın gelsin keşkelere.
Ne güzeldi, hüzün bulutları esse de.
Dağıtmak gerek birer birer.
Ya da yağmur olup yağdırmak gerek toprağa.
Sevgim ki kucaklar dolusu sana:)
Gülüm Çamlısoy
Aklımda kaldığı kadarıyla ve kısaca...Çok çok sağ ol bu samimi ve değerli yorumun için. Ne varsa kelimelere döktüğüm evet, damlayan yağmur damlaları ve büyük umutlarla, hevesle yazdığım satırlar. Hep de derim: Benden, içten, yalın, olduğu gibi ve özveri ile. Evet, inanılmaz önemli bir döngü bu seyir. hele ki şimdi, şu saatte bir dostla sohbet ediyorsam demek ki yazım görevini yaptı. bakalım nereye kadar devam edeceğim yazmaya zira bazen kolum kanadım kırık ve ağır geliyor. Huyum kurusun: neyle iştigal edersem edeyim inanılmaz anlam ve değer yüklüyorum ve aşırı odaklanıyorum. Bunun için de her bir kelimenin, harfin ve duygunun inanılmaz ehemmiyeti var benim için.
Sağ ol arkadaşım. esmer bulutları dağıttım sayende.
İyi ki varsın ve hep de yanımda ol, e mi... Zira hala inanmak istiyorum bu dünyada güzelliklerin ve güzel insanların kalabildiğine. Tek umudum bu ve dingin bir ömür...
Sevgimlesin.
Mutlu kal ve güzel kal ve sağlıcakla kal: hep ama hep...
:)))
Sihirli Kalem
Rabbim nefes verdiği sürece,
cümlelerinde akıp gideceğim.
O gücü yitirene dek gözlerim dolacak yazılarında,
ve dualarımda olacaksın.
Kalemine her gün daha da güç versin bu kainatı var eden...
Sen de hep mutlu kal e mi :))
Gülüm Çamlısoy
O kadar çok yapacak işimiz var ki güzel arkadaşım...
Dualar esirgeyici ve güç veren. Ki hep de böyle oldu ömrüm boyunca. yoksa şu an bu satırları yazıp seninle dertleşir olmazdım.
Ve biliyorum: YİNE RABBİM GÖZETECEK BİZLERİ ÇÜNKÜ İÇİMİZİ BİLİYOR, İÇİMİ BİLİYOR.
EL ELE VE GÖNÜL GÖNÜLE...
:))))
duygular değişmediği ve ömür sürdüğü sürece savrulur hayatlar değişik yerlere,ama değiştirirsen geleceği şimdiden yak mumunu yarınki düşlere
Gülüm Çamlısoy
Hayat kocaman bir yelpaze ve ister istemez dağılabilmekteyiz.
Çok teşekkür ederim değerli katılımınız ve yorumunuz için.
Saygılar, selamlar, efendim...
Bu kadar zaimi ömürlerimiz... bu kadar karanlıkları hangi yanımızda barındırıyoruz acaba... her yazı daha bir karamsar.. daha bir koyu gri... mutluluğun rengi olsaydı ne renk olurdu acaba ? yada huzurun rengi ? Herkes sanki dikilmiş şu koca dünyda nihayi sonunu bekliyor... öyle kıpırtısız.. içine ala ala karanlığı... hepimiz tükenmişiz ne yazık .. :(
Gülüm Çamlısoy
Hüzün yine hüzün elde kalan,
Son demi ömrün
Sessizlik belki de huzur bulduğum tek mekan...
Karanlığı var eden ve süregelen tüm menfi duyguların mimarı yine biziz.
Pek çok mefhumun anlamını yitirmiş bizler.
Sevme özürlü ve haris ruhlar...
En güzelini dilerdim, en katı kalpli ve duyarsız bir varlık olmayı niyaz ederdim. Keşke ve keşke bu denli yoğun hissedip görmeseydim gizemli suretlerin gerçek anlamda ne ihtiva ettiğini....
Teşekkürlerimle...
degaje8
Gülüm Çamlısoy
Renkler o kadar asil ve bir o kadar masum. Masumiyeti korumak adına belki de tüm uğraş en azından yitip gitmemek adına bunca kirin pasın içinde.
Zaten yardım beklemek bariz bir hatadan öteye gitmez.
Yeter ki; gölge etmesinler başka ihsan da istemem, denmişse elbet vardır bir hikmeti.
Çözümlemek adına çoğumuz pek çok varsayımda bulunmuyor muyuz bu yüzden anlamlı yorumunuz itibariyle değerli şahsınıza teşekkürlerimi sunarım.
Sağ olun, var olun kıymetli katılımınız için.
Bir gün,
tebessümlerin kokusunu duyacak mıyız acaba bu sayfalardan?
Ya da,
hayatın herhangi bir noktasından, bir tutamcık da olsa mutluluk derleyebilecek miyiz?
Gerçekten merak ediyorum.
Gülüm Çamlısoy
Zira her yeni gün yeni halkalar eklenmekte zincire üstelik benden bağımsız.
Ket vurulmuş bir döngü tüm iyi niyetime ve biriktirdiklerime rağmen...
Neyin seyrini değiştirebilmekteyiz ki!!!!!!!!!
