Ellerim buz gibiydi. bedenimse alev alev.gozlerimde volkanlar patliyordu lavlari icime icime akiyordu.iliklerime kadar hissediyordum.cok ama cok ozledigim bir bedene sarilmak ve sicak nefesini ensemde hissetmek ,elleri bedenimde gezerken , ne sonbaharda yagan yagmur,ne eylul huznu vardi icimde.
sadece ask.

Yillarin eskitemedigi tek seydir hisler…ilk bakis,ilk dokunus,ilk terkedis,ilk vazgecis,ilk bekleyis…….bayramlik kiyafetler gibidir .ilk bas ucuna koyarsin onlarla yatar ertesi gun giyersin bir heyecanla hic kirlenmesin hic eskimesin istersin ama zamanla gozunun icine baksanda yipranirlar , kuculurler ama bilirsinki o bayramlik senin icin ozeldir ve hep oyle kalicaktir…tipki her bayram giydigim bayramliklarim gibi cocukca bir sevincle sakladim bende seni icimde…buyudum ,buyuttum …

Olmadi mi kirginliklarim? kizginliklarim?ofkelenmelerim ? nefret etmelerim? Kacislarim? Yok oluslarim ?var ettiklerim? Nedensizce ,sebepsizce yargiladiklarim? Canimin yanmalarini hice sayislarim yada onlarla yasiyislarim? Hergun aklima gelislerin? Kurtulmak isteyislerim?kurtulmak istemeyislerim? Neden? Neden? Diye kendime soruslarim? Olmadi mi?

Hayat seni her defasinda karsima cikartiyorsa bir sebebi varmi demeliyim?yoksa karsina cikiyorum her defasinda mi?neden senden cekip gidemedim? Heryerden herkesten giderken ve hicte zor degilken vazgecislerim .sende neden her vazgectigimi sandigimda vazgecislerimin ne kadarda manasiz oldugunu gordum…

Yillarca senden nefret ettigimi sanmamin ,her ani defalarca tekrar tekrar yasamamin , her ani hafizama kazimis olmamin ve hic unutmayisimin tek bir sebebi var asla Kabul etmedigim asla kendime bunu soylemek istemedigim. Oda ask…

Belki korktum ,belki guvenemedim, belki caresiz hissettim belki cahildim aska..KACTIM…

Kacarkende ustune nefreti,kizginligi,yalnizligi yiktim ki bitip gitsin…bitip gitmedilerrrr icimde ve ben buyudukce sende buyudun bende…..

Ve simdi….

Iyiki bu kadar cok nefret etmisim senden…