KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
KISA GÜNÜN YALNIZLIĞI
Hiç olmamış gibi davranamıyor, bazı şeyleri sineye atıp gül gül gülmekten ölemiyor insan...
Aslında bir şeyler söylemek, kendince kalkıp dolaşmak istiyorsun. Koca bir şehir ayaklarının altında kalkıyorsun tıraşını oluyor güzel kokular sürüyor şık elbiseler giyemiyorsun işte giyemiyorsun. O sevgilinin derin izleri hala kanatmakta bazı yerlerini
güven denen cümleyi ise sözlük köşelerinde bırakıyorsun.
‘’ gölbaşını yol edeyim
Ben gelemem emmim kızı
Tel tel tellerine
Kurban olam dillerine…’’
(Altın yüzüğüm kırıldı türküsü ne de güzel anlatıyor ruh halimi)
Bazen; pencerenin kenarına geçip dışarıyı seyrediyorsun, hayatın ne kadar anlamsız olduğunun bir daha kanaatine varıp kendini içindeki boşluklara teslim ediyorsun. Nefes alacak oluyorsun, soluduğunun fabrika dumandan başka bir şey değil. Son zamanlarda içtiğin çaydan sigaradan bile tat alamıyorsun. Yarım bıraktığın kitap yatağının başucunda…
Yalnızlığın demini alıyor sessizliğin uçurumlarında... Düşünüyorsun. Aslında düşünemiyorsun bin bir düşünce saplanmış ok misali. Hangi düşünceyi tutmaya kalksan bir bağrı yanık türkü geliyor konuyor sinene …’’ Gölbaşını yol edeyim ben gelemem emmim kızı ...’’
Tutuşuyorsun bir yanından aşkın yürekteki acem işine... Hayat bu ya yaşamak ya adı kalk diyorsun kendine…
Kalk!
Silkelen! gel kendine ...!
Derin bir nefes çekip bitmek üzere olan son sigarandan alıyorsun kitabını ve arasına sıkıştırdığın derin hülyalarını. . Dilinde bitmeyen o türkü:’’ Atınında nalı yoktur heyy üzerinde çulu yoktur heyy ... Göl başında yolu yoktur Git gelemem emmim kızı ...’’ Tutunuyorsun bir yerinden hayatın yine de tutunuyorsun... Doğruluyorsun yüreğinin kamburuna aldırmadan ...Gül gül ölmek isterken acılı bir bakış bezeniyor ruhunun sokak aralarına .. Yaşıyorsun ya yaşıyorum ya b’öylesine !! Yürek dolusu kara saplı bıçak yarası ile…
YORUMLAR
Ah ki kızıyorum kendime!
Büyük bir teşekkür bırakıyorum sayfanıza.
Ben göz ardı etmişim de siz iyi ki sayfama uğradınız ve bu vesileyle
konuk oldum bu eşsiz sayfaya.
Ben hep insanın kendinden bir şeyler bulduğu, duygulandığı,sevindiği, ağladığı her cümle bir sanattır aslında, derim.
Ne güzel cümlelerdi bunlar.
Hayatı zindan ederiz kendimize,simalar kazınır da aklımıza neyle kazarsak kazıyalım çıkaramayız.
Ama şunu biliriz ki unutamamak insanın elinde değil.
Keşke şöyle içimizi delip geçen, gözümüzde tüten o hayırsız sevgilileri bir çırpıda çıkarabilsek şu kalpten, beyinden.
Ah ki aklım! En çok da onu yitireceğim diye ödüm kopuyor.
Sonra olsun az buçuk çarpan bir kalbim var diyorum.
Yüreğine sağlık, kalemine sağlık.
Bu güzel kalemi keşfettiğim için ayrı bir mutlu oldum şuan.
Sevgimle.
Sihirli Kalem tarafından 9/24/2014 2:16:02 PM zamanında düzenlenmiştir.
İnsanlar görürsünüz, insanlar tanırsınız paylaşırsınız iletişim kurarsınız ama bu yalnız olduğunuz gerçeğini değiştirmez.. ve bunun bilincinde olduğunuzda canınız acır
insanin çevresinde o kadar insan olmasına rağmen, kendini yalnız hissettiği anlar olur bir gün daha yine yalnız geçti dersin hayatımın kısa gününde afilli yalnızlığa bırakırsın kendini kısa günün yalnızlığıyla başbaşa
kaleminden düşen her kelime anlamlı o güzel yürek döküntülerini adam gibi adam kişiligini ve can dostluğunu seviyorum selam sevgilerimle..
meltem kınıc tarafından 9/23/2014 3:41:00 PM zamanında düzenlenmiştir.
güzel bir yazıydı yüreginize saglık bazen nsan bir sürü insanın icinde bile yalnızdır o anki ruh haline baglıdır diline bir türkü dolanır durur veya sus pus sessizlik olur ama icin konuşur sadece sen duyarsın,
