tartı
sararmış bir kaç sayfa mektup buldum çekmecede.. tarih atmamışım üzerine ne zaman yazdığımı hatırlamıyorum..ama belliki kışmış ve soğukmuş hava..öyle üşümüşki kelimelerim şimdi bile okurken yağan karı görebiliyorum satırlara..
o zamanda can hıraç bir sağnak altındaymışım meğer..
o zamanda kanlı bıçaklı kelimeler kurşunluyormuş aklımın zavallı çocuklarını..
hiç birini büyütememişim zaten..
yalnız biliyor musun?
şimdi kendi kurşunumu kendim sıkıyorum kendi dağıma..
ölmekse mevzu
al sana ölmek..
YORUMLAR
"o zamanda kanlı bıçaklı kelimeler kurşunluyormuş aklımın zavallı çocuklarını.."
Asi mısraların sahibesi, yarım kalmışlığı ölüme eşdeğer tutan harika satırlardı...Keşke biraz daha devam etseydi anlatılmamışlıklar...
Teşekkürler tüm cümleler için.. .
saygı ve selamlarımla.....