tartı
sararmış bir kaç sayfa mektup buldum çekmecede.. tarih atmamışım üzerine ne zaman yazdığımı hatırlamıyorum..ama belliki kışmış ve soğukmuş hava..öyle üşümüşki kelimelerim şimdi bile okurken yağan karı görebiliyorum satırlara..
o zamanda can hıraç bir sağnak altındaymışım meğer..
o zamanda kanlı bıçaklı kelimeler kurşunluyormuş aklımın zavallı çocuklarını..
hiç birini büyütememişim zaten..
yalnız biliyor musun?
şimdi kendi kurşunumu kendim sıkıyorum kendi dağıma..
ölmekse mevzu
al sana ölmek..
YORUMLAR
![avatar](https://i.edebiyatdefteri.com/resim/ufak/112981.gif)
"o zamanda kanlı bıçaklı kelimeler kurşunluyormuş aklımın zavallı çocuklarını.."
Asi mısraların sahibesi, yarım kalmışlığı ölüme eşdeğer tutan harika satırlardı...Keşke biraz daha devam etseydi anlatılmamışlıklar...
Teşekkürler tüm cümleler için.. .
saygı ve selamlarımla.....