SENSİZ DÜŞLERİM

• 3 Haziran 2008 Salı 14:16:41

Sevgi adına yaptığımı sandığım birçok yanlışım olmuş geçen zamanlarda.zaman denilen kavramın içinde kimsesiz kalmışım çoğu zaman.yılların getirdiği özlemlerim birikmişti ardında ise hayatın acımasızlığı saklıydı...oysa özlemlerim kime olmalıydı?kim özlenilmesi gerekendi?özlem duyduğum kişilerden bana kalan tek şey gözyaşlarının izleriydi ve bir daha başlamamak üzere hüzünlü vedalar...korkularımın varlığını hissederek bir başka sevgiye yelken açmak ne kadar doğru olurdu ki?bir kez daha nasıl bakabilirdim masum ve güven duymayı arzulayan gözlere?Dokunamazdım artık sevgi adına heyecandan titreyen ellere...yüreklere...
Artık acıtıyordu gamzelerim her aynaya bakışımda çehremi.Yok olmak istiyordum ama biliyordum ki yok olmak aslında var olmaktır.Sessizce vazgeçmek istiyorum bu hayattan ve sevgi adına hissiyatımın olmasından.Hasret çektiğim zamanlarda koklamaktan da vazgeçiyorum çiçekleri artık kardelenleri de sevmiyordum.Gözlerimde ki masum çocuğu da alıyorum şehrinin sularından.Ben soğuk kaldırımlarda öğrendim seninle sensiz üşümeyi,yağmurlarda hep iki kişilik ıslandım ve senin için ıslandığım yağmurlarda boynu bükük kalan gene bendim çünkü sen hiç yoktun,hiç uğramadın şehrime...Oysa tertemiz yüreğimden sana bir kapı açmıştım ve bir gün sen o kapıdan içeri girecektin,yüreğime hapsedecektim seni ve seninle sonsuz yolculuğa çıkacaktık ama sana açılan yüreğimin kapısını artık sonsuza kadar kapatıyorum.Aşk adına belki yürekliydim ama bilemezdim ki aşk yürek istemezmiş,meğer aşk koklanmaya değer de değilmiş…Sevgi adına yüreğime ektiğim;yarınlarıma sevgimle beraber filizlenecek umudunu taşıdığım tohumuma susuz kalmasın diye gökyüzünden bir yağmur damlası almıştım ama yağmur damlam beni bırakıp çoktan başka yüreklere gitmişti...Aslında gerçek sevgi çok sevmek değilmiş oysa gerçek sevgi sevileni özleyip kendini delicesine hissettirmekmiş.Belliydi şehrinin rüzgarlarının bana anlatmak istediği bir şeyler vardı uğulu…ürkütücü sesiyle.Sevgi adına yüreğimde ikimize sevinçler biriktirmiştim,sana kapanan kapılarda yok oldu onlar.Çoğu zaman tebessüm dolu gamzelerde aradım seni,serçelere seni sordum,gecenin karanlığında özleyerek seni hissetmeye çalıştım,eylül ayında uzun saçlarını düşünerek ve seni hep severek çok bekledim ama sen hiç gelmedin ki...hiç uğramadın şehrime.Ve gelme artık sana olan bu büyük sevgimin nefrete dönmemesi için.Gidiyorum artık çok uzaklara...Senden bir tane daha yok diyordum ya anladım ki anladım ki benim bu hayatta yerim hiç yokmuş...Seni böylesine seven yürekli aşkın artık yok...Uçurumlardayım belki de dalgaların en sert olduğu kıyılarda…Sana haykıracağım inatla haykıracağım hırçın dalgalara..