Hep Kalbimde Kal

• 9 Eylül 2014 Salı 15:38:31

Kendimle çelişirken bir çukura ilişiyorum.Kalbim sürçüyor; sendeliyorum.Dizlerimin yarası daha yeni kabuk tutmuşken yeni bir düşüşle burun buruna geliyorum.Korka korka yaklaşıyorum.Çukur derin.Derinlik...Hep çekegelmiştir yücelere aşık ruhumu.Yanaşıyorum.Usul usul değil, paldır küldür..Biraz korku biraz ümit var heybemde.O da ne?Çukurun etrafı tellerle örülü.Uzaktan içini görmeye, keyfiyetini keşfetmeye çalışıyorum.Göremiyorum.Zan ile fikir yürütüyorum, hüsnden yana.Bir taraftan da üstündeki kara bulutları izliyorum endişeyle.Her an çarpışıp şimşekleri çaktıracak gibi duruyorlar.Aldırmıyorum, bereketli bir yağmur temennisiyle kolları sıvıyorum.Biraz zorluyorum telleri.Zaten yorgunum, fazlaca da uğraşmıyorum.Açıldı açılacak belki.Fakat şimdilik sıkıca kenetli.Sırtımı tellere verip biraz oturuyorum,umutsuz ve ziyadesiyle kederli.Bir çukura bakıyorum bir de üstündeki kara bulutlara.Ha koptu ha kopacak fırtına.Sırtımı dayayacağım bir duvar olsaydı bu tellere ihtiyaç duymazdım.Sahi yok muydu öyle bir duvar?..Kavî ve müşfik...
Çelişiyorum kendimle.Böyle günler geçiyor.Ekmek, su yok; Şüpheyle besleniyorum.Havada ise karbondioksit oksijeni sollamış durumda; zoraki yaşamaya çalışıyorum kirli bir havayla..Meydan sisli, yönlere kör oldu gözlerim.Bekliyorum.Düşünmeyi de pek düşünmüyorum.Tek birşey biliyorum: Çukurun yanından geçmem gerek, içinden değil!!
Kalbim sürçüyor, sendeliyorum.Duraksıyorum kısa süreli, az zâyiatlı.Aklımı kim çaldı?Ya da nerede bıraktım?Bundandır meczup hallerim, delice işlerim.Aah benim yetim firasetim... Bir dakika!Sessiz olun!Bir ses duyuyorum sanki..Bu ses..Vicdanım..Bir ismi haykırıyor.........O’nu hatırlatıyor.Hızırımı..Huzurumu.Babamı..Efendimi...Kulağım kalbime erişiyor.Kalbim O’nun adını veriyor.Yâdıma geldi ya, kokusunu duydum ya, gözüme değdi ya; kışıma bahar, âmâlığıma basiret, ruhuma can geliyor.Doğruluyorum.Ne çukuru görüyor gözüm ne bulutu.Elini tutuyorum, hiç çekmediği elini.Gafilce ötelediğim elini.Bakışı huzur..Deyişi huzur..Sevişi huzur..Mahcubiyetimi de alıp O’na gidiyorum.Bu yol salim, ötekilerin aksine.Şüphe yok, hüzün yok, keder yok..Sadece huzur var, sadece huzur!Yitik aklım koşarak geliyor, sarılıyoruz.Kalbim ferahlıyor, kafesten salınan bir kuş gibi..
Şimdi yükleri atıp bir kenara hürce uçma zamanı..Hak ile arama gerdiğim perdeleri bir bir yırtma zamanı..
Seni kalbime ikram edene sonsuz şükür, sonsuz teşekkür...Hep kalbimde kal, hep benimle..Kızını verme zalim ellere...