Bütün sermayesini tek bir ele yatırmış kumarbaz gibiyim ve o eli de kaybettim. İflas ettim. Tamamen dağılmama sadece bir adım kaldı. O adımı da atıp tamamen dağılmak, düşünmemek ve biraz rahatlamak istiyorum. Aklımın sağlıklı çalışan tek noktasını da kapatmadan rahat edeceğimi zannetmiyorum. Ama dağılırsam tekrar toparlanamam, bundan korkuyorum.

Hayatta bazı insanların dağılmaya hakkı vardır. Onlar dağılırlar, birileri onları toparlar. Dağılmak ve toparlanmak onlar için alışıldık bir durumdur. Bizimse öyle bir hakkımız yok. Biz hiç dağılmadık, hep toparlayan taraf olduk. Yanlış yapma hakkımız yoktu. Hep biraz fazla sorumluluk sahibiydik. Hatta en sorumsuz olduğumuz çocukluğumuz bile çocukça değildi.

Erbaylar yokuşundaki birahanenin önünde duran derbeder, saçı sakalı karışmış bir adam vardı. Bir süredir göremiyorum. Öldü mü acaba? Tipik bir alkolik gibi görünse de masum bir yüzü ve bakışı vardı. Ben genelde insanların yüzünün ruhunu yansıttığına inanırım. Sanırım o da dağılmış ve toparlanamamışlardan.