SAYGISIZ HAYAT

• 3 Eylül 2014 Çarşamba 02:26:11

SAYGISIZ HAYAT,
Hayatın anayasasında ’’normlara uyan olmak’’ istediğin değil mi? Madem öyle, en güzel şey gençlikse neden en aptal zamanlarımıza denk getiriyorsun onu? Neden acemiyken sınıyorsun bizi? Sonra da beynine akıl dolunca ,başı karlı dağlar gibi saçları ellerinde. Öyle bakıp dalga geçmek ikimizi aynı seviyeye getirmek, psikopat yapmak amacın; ooo çoktan anladım. Saygısız seni! Yaşlılık ; bakılma telaşlarına,ağrıyan dizlerine takılsın emi? Zevkleri zevk edin dedin bana , şimdi kalkmış beni bununla yargılıyorsun. Hiç öyle tehdit eder gibi bakma bana! Kuralları sen koydun madem ,kaybetsen de oynamamak tarzı benim tasarrufum. Sanane? Korkut,korkut bakalım; cehennem,zebani, mezar,günah ateş. Neden o zaman zevk var? Bir sürü soruyu cevapsız bırak, bak bana öyle emi!
Bu zulüm insanlara! Bana değil. Toprak da senin olsun, vatan da senin olsun hatta aç gözlü şey seni al; ömür de.. !
Verdiğin hiç bir şeyden memnun etmedin,sadece beni değil, susanlardan bana ne? Hasta, bağımlı, korkak, robot, rutin,entrikacı, dedikoducu ,kınayan, ayıplayan, günah yükleyen, iftira atan,vefasız-maneviyatsız aptalca kabulleniş içinde her boku korkak , inadına yaşayan,menfaatçi, Allah’ı tanıyor ibadet ediyor ya ,ha iş tamam o zaman ; biz seni tanımıyoruz mu dedik? Diktasız olmuyor dimi hayat! Belki de sen haklısın. Düzen bu ya, uyan var uymayan var. Uymayan bir köy var da oraya da erken gidenler var.................. Nereki ora? Söyleme zaten onları da özlemedim. Kendimden bunca bıkmışken..
Adına aşk dedikleri bir bela olgusu çıkardın piyasaya. Sen daha henüz regl olmamış süt içen bir çocukken, sonra bildik normlar, koşar adım girerler ve sen de aynı adımlarla aynı çatıya girersin biriyle. Ne idealleri vardı ; düşünmeye zaman bile ayıramadan , bir çocuk ve bir daha ve bir daha.. Kucağında.. Bu deveyi sen güdeceksin,haberin yoktu dimi? Haberin olduğunda bir baktın ki develer gözden kaybolmakta..
Topla onları koş oraya koş buraya..
Ah benim mezarlık seyirli pencerem! Yatıyorsunuz işte burada kıpırdasanıza! Ama neler ettiniz bir zaman sizi sevenlere? Hiç düşünebildiniz mi? Son imzayı biz atmıyoruz komik ama ’’mermerci amca’’..
Ben hızına yetişemeyeceğimi anladığım andan beri biletim her ne kadar elimdeyse de -ve beklemekten buruşup ıslanmış teriyle elimin- olduğum istasyonda gelip geçen vagonları izliyorum. Vatmansız giden vagonlar; rayları tanıyorlar.. Şimdi oldu mu hayat? İstediğin gibi miyim? Ama bak bir çok şey gibi bilmediklerin var; mecburiyetleri mevcut onların da.
Şu an bunu düşündüm ; ben de herkes gibi olsaydım mutlu olur ve bunları aymazdım. Öyle mi olurdum acaba derken gerçekten ’’hayır’’ diyorum ’’ b’’ şıkkı daha şık.
......................................................................................................................
Sözlerim sana değil , umuma. Ben sesli düşünürüm,sessiz olmak bana göre değil varlığım belli olmalı, varlığım var oldukça. Hayat! Biz seninle anlaşamadık ayrılmalıyız. Bu sözümü gözdağı olarak düşündüysen yanıldın. .! Bak! Bak arkana! Kapının dışında beni bekleyen valizim var orada.................. Nasıl istersen öyle kal ..
İster hoş ister her bakışın gibi boş..
Ama bana hoşcakal..!
ALMILA ERDEM