Biz küçükken ne güzeldik

• 25 Ağustos 2014 Pazartesi 00:03:14

Küçükken; küçük dertlerimiz, küçük acılarımız vardı. Top oynarken düşüp yaraladığımız dizlerimizin acısı,
Kaybolduğunda aradığımız şey bilyelerimiz, beş taş oynadığımız taşlardı.
Gittiğinde ardından ağladığımız tek kişi annemizdi...
Yaptığımız yaramazlıklar şimdiki gibi ’kalp çalıp kaçmak’ değil, zilleri çalıp kaçmaktı.
Kırdığımız sevdiklerimizin kalbi değil, dede yadigarı vazoydu.
İşlediğimiz suçlardan değil, en sevdiğimiz arkadaşımızın saçını çekmekten duyardık pişmanlığı,
büyük suçlar, günahlar işlemeyecek kadar küçüktük çünkü.
Ya şimdi? Yaralarımız ne kadar da değişti ... Bir o kadar da derinleşti ,tamiri mümkünsüz ’CAN’ kırıklarımız yama tutmaz hatalarımız oldu
biz büyüdüğümüz içini kirlendi dünya? Yoksa dünya mı kirletti bizi büyüdüğümüzde!

Tülay

19 MAYIS 2011./