Ne Vakit Sokağından Geçsem

• 22 Ağustos 2014 Cuma 09:34:02

Ne vakit sokağından geçsem, sokağın evine giden yolu hiç bitmesin istiyorum. Kederle beslenmiş ruhumu hayalinle süslüyorum. Balkona çıkarsın diye ne çok beklediğim bilemezsin balkon diplerinde. Yağmur çamur demeden, umudumu yitirmeden...

Ne vakit sokağından geçsem, içimde efsunlu bir huzur oluyor. Kokun yayılıyor sokağa. Kokunu içime çekiyorum her nefeste. Seni görmeden geçen her günümü asıyorum darağacında. Ölü gecelerim kâbusum oluyor katilim.

Ne vakit sokağından geçsem, beni görmezden gelişin geliyor aklıma. Acı bir ilmek olup dolanıyor boynuma. Karanlıkları alırım koynuma. Gittiğim her yol sana çıkıyor. Bir sende çıkmaz sokaktayım.

Ne vakit sokağından geçsem, kendimden geçiyorum. Yürüdüğün yol oluyorum. Bedenimde ayak izlerin, jilet kesiği yaralarım oluyor dudakların. Dizlerimde çimen kokusu... Her anımda özlüyorum seni. Annesine ihtiyaç duyan bir bebek çaresizliği ile...

Seni seviyorum.