Cok hoş bir yazı okudum Fırat Bey.
Ancak affınıza sığınarak, gördüğüm çok bâriz bur hatayı belirteyim istiyorum.

p, ç, t, k sert sessizleriyle biten bir sözcüğe b, c,d, g ile başlayan bir ek getirilirken ekin başındaki bu yumuşak ünsüzler de sertkeşerek p, ç, t, k' ya dönüşür. Bu olaya " ünsüz benzeşmesi" diyoruz.

Yazınızda bu kurala uyulmadan yazılmış olan bircok sözcük var. Meselâ çöpden değil çöpten olmalı.

Tekrar affınızı diliyor tebrik ve selâmlarımı gönderiyorum.

Uzak iklimleri aşıp gelir mi, kanadında iflah olmaz ümitler taşıyan o yorgun kuşlar?
Yeniden yalazlanır da vücuda gelir mi, evvelinden yedi bucağa savrulmuş o küller?
Yeşerir mi bir daha, yağmur hasretinden değil de üstüne basılmaktan solmuş o çöl çiçekleri?
Böylesi müphem bakınca ''yarın'' denilen o muammaya, gücenir de küser mi acep şu ahir ömür?

Siz ne güzel demişsiniz de.. anlayana sanki..
Bir daha okusam..kimbilir, belki..

Tebrikle, selam ve sevgiyle sayın yazar..





Nihavend Şarkı tarafından 8/27/2014 4:43:11 AM zamanında düzenlenmiştir.

Bende yazınıza, daha önce yazdığım bir yazıyla eşlik etmek isterim....

'Akıl Çıplaklığı' böyle düşünmeye, yazmaya başlayınca ortaya çıkar(mış)


Maziye bak....Hayat leş kargalarının kanatları altında süregelirken, inadına inadına uğraş vermek, her gün tutunacak bir dal ararken, tuttuklarını hiçe saymak, sahte gülücüklere aldanıp mutlu olmak, nereye kadar?


İnanmadığın hayalleri kurup, kendini zamanın dışında tutmak, dinlediğin melodileri gerçek hayatta bulamamak, kırmızı gülü severken kokusunu hissetmemek nereye kadar?


Her gününü bir önceki gününe satmak, kaybettiğin kelimeleri bulup azarlamak, kendini başkasında arayıp, kendinle dalga geçmek, vicdanla aklını yan yana getirirken kalbini sürgün etmek, nereye kadar?


Son sözleri söylemeden kaçmak, aydınlığı geceye terk etmek, doğruları söverken yalanlarını azat etmek, ölümlü dünyada, hiç ölmeyecekmiş gibi yaşamak, birileri gider, birileri gelir diye düşünmek nereye kadar?


İnsan şımarmayı sever ;fakat hayat şımarık insanlardan hiç hoşlanmaz. Biz hayatı ne kadar ciddiye alırsak,karşılığını da o denli alabileceğimizi unutmamalıyız.


Bir gün kelebek gibi düşünmeyi öğrenirsek, belki de onun gibi yaşamayı bırakacağız. Hayat kendini ne kadar uzun sunarsa bizlere, işte o zaman yapılan her şeyin insan için yapılması gerektiğini ve yaşadığımız hayatınsa bir hayal olduğunu anlayacağız.



Saygılar,Sevgiler

yağmur zamanı tarafından 8/20/2014 11:52:25 PM zamanında düzenlenmiştir.

Hayat,
ancak bu kadar güzel tarif edilebilirdi.
her şeyi ile, her cümlesi, her kelimesi, her hecesi, her noktası ile harika bir yazıydı.
Keşke,
hayata hep bu pencereden bakmayı becerebilse insanlar.