MUTLULUK

Çeşitleri vardır mutluluğun, aynı yalnızlık gibi. Her mutluluk içinde bir çift yalnızlığı saklar.
Bazen de başlayamayan mutluluklar, bazen de yıllar süren ve sonra sona eren.
Her üzüntü de, bir çift mutluluğa gizlenip kalır.
İnsan mutlu olmayı yeğler. Her insan mutluluk için gözlerini yeni bir güne açar. İnsanlara aşılanan sevgi ve mutluluktur. Yoktur yalnızlık insanoğlunun yaratılışında.
Üzüntüler dedik. Mutluluklara gölge olan, bir de geçmiş acıları vardır insanların, yeni bir güne uyanmasına müsade etmeyen.
Her güzel günlerin başlangıcı, eski acıların gölgesi olur .
Tabi darmadağınık olur insan. Korkar olur yeni günlerin güzelliğinden...çekilir kabuğuna tamir etmeye çalışır kalp kırıklarını...

Sezen şarkısında der ki, ’’Geçer daha öncekiler gibi, bu da geçer.’’
Peki geçen ne, yitirilen ne!
Kalp ağrısı mı? mutluluk mu?
Kalp ağrısı ise ne mutlu, geçene!
Ya mutluluksa geçen...
Tekrar darmadağınık olur. Cam kırıklarını toplamaya çalışır insan! Toplasa ne olur ki, eski haline gelmez, cam kırıkları.

’’İnsan geçmişiyle yaşayamaz.’’ derler.Yanlış! Kim ister ki bunlarla yaşamayı.
Asıl yaşanan, geçmişin acılarıdır.
’’İnsanoğlu yaşadığı acıları unutamaz’’ doğru olan budur.

Bir de, bu serüvende yitirilen kalpler vardır. Evet yitirilen kalpler çok acır. Peki ya onları yitiren kalp...

Dediğim gibi mutluluklar çeşitlidir. Ya hep seninle olur, ya da ara ara uğrar limanına.!!!

elfpkylmz...