Yoksul köylü kadın çocuklarına her ne yiyecek verse mutlaka ekmekle yemeleri için tembihatta bulunurmuş ki çocuklar aç kalmasın. Katığı ekmekle yemeyen çocuklarını da eline geçirdiği ne varsa kafasına kafasına vurarak cezalandırırmış.

Bir gün tarlaya gittiğinde küçük çocuğunun yemesi için sahan içine biraz süt koymuş yanına da biraz ekmek bırakmış. Çocuğunu yemeğini yemesi için çağırmış. Kendisi işine gücüne dönmüş.

Çocuk yemeğini yemek için geldiğinde bir de ne görsün bir yılan sahanın içindeki sütü içiyor. Zaten yılanların sütü ve süt çok kokusunu sevdiği hususunda bir tevatür var. Her ne ise bu bir tarafa çocuk bir müddet şaşkınlık geçirdikten sonra ayakkabısını çıkartmış başlamış, annesinden öğrendiği terbiye/eğitim yöntemini yılanda uygulamaya, hem söylenmeye hem de yılanın kafasına kafasına vurmaya:

-Ekmanen yiyecaan eşek sıpası ekmaanen.