Düşünüyorum seni hayatım ve beni var eden her şeyi...

• 10 Ağustos 2014 Pazar 00:21:23

Düşünüyorum ,ama akmıyor kelimeler sanki yazmak istiyor yazamıyorum..Belki de yazmamam gerekiyor her şey başarılamaz ki.Yazmak beni rahatlatıyor sadece...Duygularımın beyaz sayfalara akışı hoşuma gidiyor..
Birçok şey yapmak istedim hayatta sevgi olsun istedim.. Yanlışlık gibi görünen birçok şey var ..Hepsi yüklenmiş birer film gibiler,onlar çok güzeller acı çekmeme neden oldular güldürdüler.Gel git yaşadım çoğu kez ne doğru , ne yanlış diye.Yürürken dikenleri vardı bazen ,kimse kötü değildi .Bana beni anlatmaya çalışıyorlardı ,korkularım vardı, aşklarım ,sevgi dolu dostlarım..
Birçok duygu haline girdim hayatta ,intiharı bile düşündüm her şey bitti dediğim zamanlarım da oldu.Sevdiğim ,nefret ettiğim zamanlarda....

Güzel bir filim gibi izlemeyi öğrendim hayatımı ve yaşadıklarımı, insan duyguları ve enerjileri incelemeye çalıştım. Tek kobay bendim , denedim kendi duygu ve hallerimde... Bir şey olmadı ,bir şey değişmedi derken istediklerimin tam vaz geçtiğim anda olmaya başladığını gördüm..
Sonra hayatıma giren herkesi düşündüm o andan sonra bana ne göstermek istediklerine baktım..Kendimi nasıl kandırdığımı gördüm, evet onlarda kendimin olmayan yani olmayı isteyip ama beni mutlu etmeyen halleri görmemek imiş en büyük hata...

Gülümsedim kendime ve hayata elim tuşlara dokunurken dökülen kelimeler beni gülümsetiyordu.Yine kelimeler farkında olmadan dökülüyorlar işte...

Duygularım gün içinde kızgınlıkla mutluluk arasın da gidip geliyorlar... Kızgınlık etrafımda hoşuma gitmeyenlere ,Mutluluk sa bu kadar olumsuzluk arasında kendini sıyırıp kendi doğru yolunda ilerlemek mutluluk..
Başarı nedir , birilerinin takdirini almak mı... yoksa kendini olumsuz ve hem kendine hem başkasına zarar veren hallerden geri dönebilmek..
Kalbimde ki sevgiye gülümsemek ve vicdanıma hesap vermemek çok güzel... Bu toplumun parçasıyım ve olumsuzluklar çok biliyorum ..Onlara da artık duygularım gibi bana ne göstermek istediklerine ve neyi görmem gerektiğini sorguladığım güzel bir oyun gibi bakmaktayım..
Yazar olamaya bilir, güzel bir birlikteliğim olmaya bilir.....güzel evlatlarım ve dostlarım var..
Hayat ne demek ... ben demek .... ben mutlu olmayı başarabiliyorsam... zorlukları bir deneyim ve bulutlu bir gökyüzü gibi görebiliyorsam artık... ben değişmişim diyebiliyorum..
Başkasına zarar vermeden ve dürüst olmayı önde tutuyorsam .... Bana yapılan haksızlıkları gülümseyerek ALLAH a havale edebiliyorsam...
Yine öfkeme galip geliyorum... Ama canımı yakmıyorum.... Susuyorum ama çaresizlikten değil karşımdakinin ne kadar çaresiz olduğunu fark ediyorum...
Üstün olmak ne büyük bir hastalıkmış meğer , oysa hayatla akmak gerek..Gülümsemek çok güzel ,yüzüm asık ve ben içimin gülümsediğini hissediyorum..
Neden yazdım bu kelimeleri bilmiyorum....Ruhumun huzurlu olduğunu hissettim sadece...
Büyüdüm belki de,kim bilir tek bildiğim tek gözlerimle değil, ruhum ve sezgilerimle görmeyi öğrendim... gördüklerimi güzel fotoğraflamayı öğrendim..
Kendimi sevmeyi, yaratanın benimle birlikte olduğunu ,onu ve sevgiyi aramayı bırakmayı... sevginin ben ve hayat olduğunu ... kimseden bir şey beklememeyi isteyip bırakmayı tutunmamayı, ruhen özgür ama herkese saygıyla zararsız yaşamayı öğrendim... nasıl mı hayatımı yaşıyorum derken insanların, başkalarının hayatlarına nasıl zarar verdiklerini görerek