SIR

• 6 Ağustos 2014 Çarşamba 00:16:58

-SIR-

İlk oğlumun hamilelik haberini aldığım güne benzer seni düşünmek..
Cahit Sıtkı çok kavun taşıdıysa,benim hazin kırışıklığı ekliyse gamzeme ve Lawrence gibi yazamıyorsam ısmarlama,kolay ağlayamayan halim, ah halimi gebertebilseydim şöyle duvardan duvara vura vura. Niye mi? Aşk olması için ,bir kadınla bir erkeği yaralamak gerek.
Ve hazin kırışıklığının yerini alır gamzeler,Sıtkı’nın kamyonu yavaşca bırakır kavunlarını, tıpkı bir kangurunun karnından evladına yürümesi için gösterdiği yol misali nazikçe eğilişiyle.Gönüllerdeki şarkılara Orhan Veli cevap verir tramvaydan; kimin bacağını sıktıysa onun çığlığı karışır acılarımıza.. Ve oğlullar doğurur analar. Hamilelik sevinci kursakta iken !
Kızlar yaralanmak için gelirken eskiden dünyaya,yaralamak üzere bilenir hayata .
Ben mi? Yüreğim mi? Yürek kanaması durmaz,dursa da kimse anlamaz. Benim ellerim acıyor tutunmaktan,kanıyor,gizlenecek yerde değiller. Onları koynumdan çıkartıp sarılmak istediğim birisi var..Adı mı? Bütün yazılarımda hece ,alnımdaki yazı..

ALMILA ERDEM