SENSİZ İLK GÜN
Hani nerdesin? Ne yapıyorsun? Sende özledin mi acaba beni diye merak ediyorum. Kaç kez aklına geldim bilmiyorum. Seninde aklın bende miydi acaba hep. Benim aklım bile kalmadı. Aklım dediğim sen oldun. Aslında’ ben’ baştan sona ‘sen oldun’. Ben, beni ben bilirdim ama ben senmişim de haberim yokmuş. Keşke bunları sen yoksun diye anlamış olmasaydım. Şimdi tek düşündüğüm sensin… Bütün gün şu soruyla yorgun düştüm; acaba ne yapıyor? Senin değerini tastamam anladım aslında. Kıymetin bende bin kat arttı. Aslında artmadı. Bendeki kıymetini öğrenmiş oldum. Sen benim için çok değerliydin. Her şeyden değerliydin biliyordum. Ama bendeki değerinin bu kadar olduğunu bilmiyordum…