- 667 Okunma
- 2 Yorum
- 1 Beğeni
Ananemin radyosu
Karşım da dolabın üstün de , ananemin ve dedemin o eski radyosu ilişti gözüme...
Akşamları radyoda Türk sanat müziği ya da radyo tiyatrosu açılırdı... Yemek masasın da ananemin hazırladığı birbirinden güzel yemekler... Bir kış gecesiyse bu soba da közlenen odun ateşinin alınıp mangala konması izlerdi bunu.... kahveler pişirilirdi, neşe vardı güzellik .... televizyon yoktu daha sonra oldu onların evinde ama o radyolu gecelerin yerini tutmadı benim hafızamda... Sohbetler ve radyo da dinlenen şarkıların yerini herkesin o ekrana bakması aldı....sohbetler azaldı bağlar koptu sanki... ben o günleri yad ettim o eski radyoya bakıp bu akşam... kapadım gözlerimi bir yolculuk yaptım o güzel anılara... O radyo sizden bir anı bana .....
YORUMLAR
birde her sabah saat 10,05 de arkası yarın vardı
görmezdik ama o sahnedeki tahta gıcırtılarını
kapı sesini
rüzgar'ın sesini
bize öyle güzel yansıtır yaşatırdı o tiyatro sahnesindekiler
hadi yine bekle arkası yarını aynı saatte
siyah beyaz bir hayat dahamı güzeldi sence can dostum?
yelda kiray
Bize sadece sesle verilen o hayal dünyamızı genişleten...
Siyah beyazdı ama yüreklerin sevgisiyle renklenirdi
Şimdi gökkuşğı gibi renkli sevgisizliği örtmek istercesine
Bir eski radyo ile anı tazeleyebilmek için, bir eski radyoyla anısı olmalı insanın. Modernitenin çocukları ne kadar da şansızlar bu açıdan? Tebrikler hoş yazıya.