0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
711
Okunma
Kim olduğunu dahi bilmiyorum.
Fakat tüm bu bilinmezliklerin içinde emin olduğum tek derin mevzu,
anlatmaya kalkacak olsam satırlara sığdıramayacak olmamın verdiği hüznün öyküsü.
Mahrum ve mahkum bırakılışımın bilmem kaçıncı yıldönümü kutlu olsun.
Nikotin ve kafeini her hücremde hissediyorum.
Seni hissetmediğim gibi.
Nefesin yüzüme çarpmadı hiç, fakat ben o nikotinin her dumanını çehremde sezdim.
Keşke onun soyutluğu kadar gerçek olabilsen.
Zararı, ayrı bir çekicilik katıyor ona.
Sen de yasaksın bana.
Benim, bana yasakladığım ilk göz ve söz ağrımsın.
Yokluğunun şerefine kalksın kafein dolu kupam.
Henüz gelmemişken, gidişlere boğma beni, muhtaçlık seziyorum.
Tanışmamız dileğimle..
-MerveYalçın
