Kalemimden dökülenler

• 19 Temmuz 2014 Cumartesi 06:06:57

Kalemi eline alır, yüreği dile gelir ya şairin yazarın.Güzel bir güfte olur, bir melodiyle süslenir ya bazen.Hoştur hepsi de, nice aşklar ,acılar saklıdır sevinçler umutlar vardır içinde.
Kimi yaşadığını yaşattığını,kimi olmak istediği hali yansıtır.
Kimileri saklar kendini görünmez kılar.Acizane zaman zaman denedim bende kendimce.
Yazdıkça döküldü sanki kirler paslar ,kinler hırslar.Ne kadar yük yüklemişler meğer şu biçare gönlüme ruhuma.Yok kabahati kimsenin benden başka.Doğru bilmişim o an onları öğretecekleri varmış elbet bana.
Hayalperest diyorlar bana öyle bir dünya var ki kafamda hayallerimde.Bunlar bana unutturulan güzellikleri saf halleri anımsatıp yaşatıyor. Sonra bakıyorum etrafıma uyandım sanan uyuyanlar sonra ben yine bilinçlice dalıyorum kendi rüyama.

Her fırsat bulduğumda denize doğa ya bakıyorum dalıp gidiyorum o güzel dünya. Bazen karşımdakini tutup sarsmak geliyor ne yapıyorsun diye,sonra gülümsüyorum bir zamanlar benzer hallerim gelince aklıma.Benim gibi anlama zamanı var elbet diyorum ,ayrıca neyi anladığımı da bilmiyorum.

Belki de o benim anlamadığım başka bir yanını anlamıştır hayatın.Sabah oldu gün ışımakta dışarı da, kuş sesleri geliyor sabahı müjdeliyorlar.
Ben kalemime pardon parmaklarımın altındaki telefonun tuşlarından beyaz ekrana dökülüyor sözcükler safça.

Yüreğim hiç olmadığı kadar huzurlu.Delilik belki sıyrılmak tüm bana yüklenenler den sıyrılmak hayatın için de akarken kendime artık dürüst olup. Kendi güzel dünyam da bir gün olacağını umut ederek yaşamak.Artık kalemimden güzellikler aksın isteyen okusun isteyen okumasın.
Amacım her daim güzellikler var olsun.Acılar da var elbet yok sayamam ki. Sadece onlara gülümsemeyi öğrendim.
Dünyam da istemediğim şeyleri biliyorum artık. bana gülerken beni çukura çekenleri.Hoş görünüp de benden güzellikleri alıp gidenleri. eyvallah deyip geçiyorum artık.Hiç bir şey öğrenmedim ,tekbir şey öğrendim düzeltmek için kendimi başkalarına zarar veren hallerden geri dönmeyi.
Tövbe etmek o halden vaz geçmektir ya sessiz tövbekarım belki...Hafifliyorum sanki o hallerden kurtuldukça.Deliyim belki ama zararsız yaşamak en güzeli.Düşüyorum şuan kimseye değil sözüm.Her şey bozulurken o düzenin parçası olmaya çabalamak.Aldatanlara kızarken aldatan olmak.
Kadındır kadına zarar veren çok sever oldum bu sözü.Aslında biraz da düsturum oldu.İnsandır insana zarar veren.Şimdi ben gideyim sabahı izleyeyim sonra biraz dinleneyim.yaşamak için yaşamın tadını almak için önce denizi seyredeyim.
Sonra geçinmek için işe gideyim......Kalın sağlıcakla diyeyim birde ukalalık edeyim kalbiniz de güzel zararsız bir dünya çizin onu besleyin......Haydi gülümseyin