Sevgili
Güllerin başını kesmeyi seversin sen
Sormadan
Dinlemeden
Ellerin titremeden
Bahaneni bulursun kolayca
Bulamazsan da dert değil
senin adına bıçağı bilerler usulca
Ne ki amel defterine atılmış bir çizik
gözyaşını umursamayanlar için
Hiçlik
Köksüz bir hikaye
Ne gam
aşk yakışır mıymış yitiklere…

Sevgili
Güllerin başını kesmeyi seversin sen
Öpüp koklarsın önce
sırrını paylaşırsın
oyunlar oynarsın
yeminler… cümleler…
koynunda dinlenmeler…
Yani yâr olursun can olur hal olursun
Yani kök olursun yaprak olur dal olursun
Yani şeksiz inandırırsın
ki güvendiğinde şefkatli ellerine
başını daha düzgün uzatsın

Sevgili
Güllerin başını kesmeyi seversin sen
“Senin için…” dersin
“Tenimdeki tüm renkler senin için
kurduğum tüm hayaller
gündüzler ve geceler
geçmişim ve geleceğim senin için
Ben seninim
dudaklarından ismimi duymayı özledim…”
Bilirsin
tomucuktan başını uzatması
en zayıf halidir güllerin
Ellerindedir artık kader
-Keskin ya da kör ne farkeder-
Ellerin…ne çok ellerin var senin
Kimi zaman Hind’in kimi zaman Jübiter’in
Kimi zaman Züleyha’nın kimi zaman Phryne’nin
Kimi zaman Gruşenka’nın kimi zaman Hera’nın
elleridir ellerin…

Sevgili
Güllerin başını kesmeyi seversin sen
Korkma direnecek değilim
yeter ki nazik davran
avuçlarına düştüğünde son nefesim…