YengenÇler

• 10 Temmuz 2014 Perşembe 12:30:36

Şehrin en bilindik ve en kalabalık caddesinde geziniyorsun, mahalle delikanlısı misali yürüyen gençler mevcut. Konuşmaları duysan miden bulanır, küfürler uçuşuyor aralarında. Biri diğerinin ebeveynine küfrediyor, diğeri diğerinin.
Beyin altımıza serpiştiriliyor, çoluk çocuk bunları duyuyor. Hepsi olmasa da bir bölümü bunları örnek olarak belirliyor.
Yengeç yürüyüşü diye isim bile verilmiş artık, elde tespihler sallanmakta. Hele sokakta sen bana yan, yan niye bakıyorsun deyip adam bile dövülüyor.
Gelen geçen duyuyor, görüyor ama hiçte üstünde durmuyorlar. Üstünde durmadığınız bu olayda mağdur olan sizin kızınız veya oğlunuz olsa ne yapardınız. Ya da illa birilerini mağdur mu olmak zorunda tepki göstermek için. Kötü örneklere ve olumsuzluklara karşı bir bütün olmamız gerekmiyor mu? Dediğim gibi olumsuz örnekleri çarşıda görsek amaaan “Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın” SAFSATASI aklımıza geliyor. Bir delikanlıyı serseriler sebepsiz olarak dövseler bile kapımızı kapatıyoruz.
Dediğimde haksız olduğumu düşünenlere; en basitinden bir tavsiye. Şehrin en işlek caddelerinden birinde arabanız bozulmuş gibi yapın ve tek başınıza itmeye çalışın. Yanınıza yardıma gelen kişi sayı beni haklı çıkaracaktır.
Tavsiyem; bir futbol maçı olduğunda stadyumun oraya yerleştirilen polisler lütfen çarşıda her köşe başında ama her köşe başında sivil olarak yerleştirilsin ve bu serserileri toplumdan uzaklaştırsın. Uzaklaştırılan bu gençler belki bu tepkiden etkilenirler.
Bizler böyle gençleri gördüğümüzde uyaralım, uyardığımızda etrafımızdaki insanlarda bizim arkamızda olsun ki yalnız olmadığımız ortaya çıksın.
En önemli unsur da anne baba olarak evlatlarımızı iyi yetiştirelim. Yemeğini bitirmeyen çocuğumuzun ağzına tepiştirmeyi bildiğimiz gibi onlara toplumda nasıl davranışlar sergilemeyi de öğretelim.
Sokakta çocuklarımızı güvenle gezdirebiliyorsak sorun yoktur diye düşünüyorum.
Peki, gönül rahatlığıyla evlatlarımızı sokaklara salabiliyor muyuz?
Paranoyak olduk neredeyse. Ya bir şey olursa diye düşünüp duruyoruz.
Bu kadar korkmamıza vesile olan sokaklar Kenya sokakları mı?
Bu kadar korkmamıza neden olan İngiliz çocukları mı?
Hepsi bizim evlatlarımız ve bu Vatan toprakları bizim topraklarımız.
Saygılar.
Çetin KORKMAZ