bizden.bize dair

• 8 Temmuz 2014 Salı 20:00:02

gidişin vardı...
arkasından baka kaldığım..
bastığın yerlerde kalbimin parçaları,
her adımında biraz daha kanamışım
gidenin dönüşü olsun diye
su dökerler bir bardak.
ben belki dönersin diye
döküyorum göz yaşlarımı asfalta ,
peşin sıra..
ama dönmezsin biliyorum.
yüreğim bağırdı sana çığlık çığlık
gitme.. diye
ama ses tellerimin akordu bozuk
duyuramadı sana çırpınışlarını

bende dönüyorum arkamı sana
yürüyorum yollarda..
kimsesiz ve yalnız...
sağlı sollu evlerden geçiyorum
kimisinin balkonuna
erken gelmiş gibi bahar..
belkide içerideki mutluluktan beslenen
mor menekşeler , beyaz orkideler var..

kim bilir bu evlerde var ne mutlu hayatlar
ve huzurlu ruhlar
bi bilseler,
yaşamak isteyen ,kaç yüz kişinin hayali içindeler..

yüzümdeki ağlak ifadeyi siliyorum
yeni bi yüz takıyorum.
kayıtsız bi ifade veriyorum; gözlerime, dudaklarıma
ellerimi ceplerime koyuyorum..

böyle daha güçlüyüm yada öyle hissediyorum.
uzayıp giden sokakta
yolumu değiştiriyorum..
her zaman gittiğimiz o banka gitmeye karar veriyorum..
tenha bir yerdi.
mutlu olduğumuz ve paramız olmadığı
zamanların tercihiydi

boş ve kirli bi yerdi. ama denizi görürdü
ve 2 yanında 2 ağaç vardı bizim diktiğimiz.
gidiş yolu üzerinde balık ekmek satan
Harun abimiz vardı
cimriceydi biraz
hep geliyoruz diye balığımızı az koyardı
ama gene vazgeçmezdik ondan.
biz bizim olan her şeyi severdik..
geçerken uğruyorum ona.
2 tane yapıyor yine sormadan
ses çıkarmıyorum. çıkarmak istiyorum
önce
ama boğazıma düğümleniyor
bi acı
ağzımı bile açamıyorum...

şimdi.. elimde balık ekmekle arkandan koşasım var
ellerinden tutup seni
banka getirip hiç bir şey olmamış gibi
başımı omuzuna yaslayasım var..
ama bu isteğime rağmen kalbimde kocaman bir gurur var.

yada keşke. ora da olsan..
beni bekliyor olsan elinde poşetin ve ekmeğinle
her zamanki gibi, neden geç kaldığımı sorsan..
kocaman bi öpücük kondursam yanağına
affet sem seni,
gururumu ezsem.. parçala sam ilk özrü ben dilesem
affetsek birbirimizi...

poşetleri izleye izleye devam ediyorum yürümeye
banka yaklaştım
ama bakamıyorum, gözlerim buğulu önümü de tam göremiyorum
bi karartı fark ediyorum bankta boylu boyunca yatan
bu adam
sanırım deli ali
yaklaşıyorum. başında bir bere gözüküyor. yüzüne kadar çektiği

yabancı gelmiyor gözlerime
bu..bu benim ördüğüm.
yoksa ..""""""""
elimden düşürüyorum ekmekleri
tutuyorum çekiyorum aradan , yüzüne perde olmuş
bereyi
gözleri kızarmış dudakları bükülmüş bir adam
ellerinde 2 tane balık ekmek olan...

M.zeybek