- 934 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
ben şair değilim.
ben şair değilim
çünkü benim ellerim şiir gibi ince değil ve yüreğim yaslı...
şairin gözleri nemli,yüreği diri olur.
bir elinde papatya diğer elinde kalem tutmak nazlı durur...
başım önümde olmaz ki benim hem onun dışında hep gülerim ama bilirler ki şairler hüzün ceketlidir
severler,yazarlar çizerler üstüne çay veya su içerler.
üstelik çayı da sevmem uzun uzun dalıp düşünmem
birini sevmek zevkse onlar için, bu bir utançtır benim için.
şairlerin ilham kaynağı Cenab-ı haktır çünkü şiir peygambere gelen vahiyle aynı yolu paylaşır
ben, ben ondan da uzağım
koca bir karanlık tenha da tuzağım..
ben şair değilim...
bilirim ki şairler şiirleri yazarken satırları ağlatır
gerektiğinde uzakları dimağında düğüm düğüm bağlatır
kuşlar ve gök haberleşme aracıdır onlar için ama ben inadım yüzünden aksiliğe dönmüşüm yüzümü ve kuşlara yüklemişim hüznümü...
her şey bir dağın zirvesi kadar ürkütücü dururken, şair dağın ürkütücü yanı olur insanları dinlerken yüreği şiirli olur.
onlar sinirlenmez, şiirlenir
üzgün olmaz, hüzünlenir
çareleri tükenmez, kalemle kenetlenir
ama ben susarım ya da nefretimi soğuk yüzlere kusarım...
kelimeleri oldukça yalın, patavatsız ve düzensiz kullanırım
onlar ’sözü yormadan’ getirirler dize, dizelerin hepsi birimize!
ben şair değilim...
çünkü seni yazamadım henüz
bir yurdum olmadı,
hıçkıra hıçkıra ağlayamadım henüz
onları dakikalara paylaştıramadım
seni alıp buralardan uzaklaştıramadım
yazdım ama hepsi yalan
yazdım ama sen satır aralarında dolan...
yazdım belki kahırlı şüpheli bunlar geride kalan
ben şair değilim dizime uzan!