MUCURDAN GELDİYSEN BAŞ KÖŞEYE GEÇ

• 25 Haziran 2014 Çarşamba 15:28:05

Mucur Orta Anadolu’nun uçsuz bucaksız bozkırında şirin bir ilçedir. Köy yerlerinde şehirden gelenler kıymetli olurlar ya. Bu sosyo-kültürel bir gerçeğimizdir. Mucurun köylerinden birinde düğün için birkaç gün önce okuntu dağıtılmış(davetiye yerine geçecek bir iletişim yöntemi olarak sırtında heybesi olan bir kadın kapı kapı gezerek şeker, fıstık, üzüm ve leblebi karışımı kuruyemişi avuç avuç dağıtarak insanları düğüne okur)

Davetliler teker çifter düğün evine gelmeye başlamışlardır. Bu esnada köye akşamüzeri bir dilenci gelir. Düğün dernek bayram gibi coşkulu etkinlikler dilenciler için bulunmaz fırsatlardır.

Dilenci kendi mülahazasınca hem karnını doyurabileceği, hem dileneceği hem de bu geceyi rahat geçireceği bir ortam bulmuştur.

Ağır ağır düğün evine doğru yürür. Bahçe kapısından içeri girer, erkeklerin toplandığı odaya varır. Varır ama hiç kimsenin gözü dilenciyi görecek gibi değildir. Kırk ayak bir ayak üzerindedir. Kapının arkasına dizini yere kırarak olabildiğince az yer kaplayacak şekilde bir sığıntı gibi gayet melül mahzun, gayet mahcup bir vaziyette oturur.

Bir misafir özellikle Mucurdan gelmişse baş tacı edilir. Hemen karşılanır, gül suyu dökülür, lokum ikram edilir saygın bir kişi olduğunu yansıtan bir eda ile içeri buyur edilir. Geniş odada Mucurdan gelenler için özel bir köşe bile ayrılmış, sedirin üzerine baş köşeye minderler atılmıştır. Gelen kişiye sorulur:

-Ağam Mucurdan mı geldin.

Misarfir Mucurdan geldiğini söylerse:

-Mucurdan geldiysen baş köşeye geç denir.

Bir üç beş derken, dilenci adam yerine konulmadığına biraz da içerlemiş/alınmış bir halde kendi kendine söylenir. Tam o sırada uyuz mu uyuz bakımsız mı bakımsız çelimsiz bir köpek içeri girer. Dilenci ayağa kalkarak köpeği içeri buyur eder. Baş köşeyi göstererek:

-Mucurdan geldiysen baş köşeye geç der.