KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
HAYAT GÜLÜMSEMEKTİR
Hayat nedir?
Birçok tanımı var değil mi? Herkese göre değişen tanımlar…
Kimine göre sınanmak için gönderildiğimiz bir ortam. Kimine göre, sonsuzluk burası. Kimine göre, acıların toplamı, sınav, karşılaştırılmak istendiğimiz mekânın kendisi...
Hayat; iyi ile kötünün karşılaştığı, mutlulukla üzüntünün o sıkı mücadelesi, duyguların en dorukta oluşu bazen de kocaman bir hiç…
Dokunduğumda hissediyorsam, bu benim hayatımdır.
Yaptıklarım beni gururlandırıyorsa; iyi kiler hep benimdir.
Hata yapıyorsam, eğriyi doğrudan ayırabiliyorsam yaşıyorum demektir.
Hayatını, hayat yapan sebepler vardır aslında.
Onun gülümseyişi sana hayat verir.
Bebeğin ağlayışı…
Verilen değer…
Hissedilen aşk…
Saygın, özlemlerin, seni üzenler ve üzdüklerin…
Ve daha pek çok sebep.
Eğleniyorsam her şey benim!
Emeklerimin karşılığı benim adımdır.
Yanımdakiler saat misali hep kolumda bana zamanı gösterecek olan…
Kitaplarım pusulamdır benim! Onlar olmadan olmaz.
Yazdığım şiirler duygularımın adı…
Bense şiirlerimin başlığı…
Evet, evet yaşıyorum.
Sende yaşıyorsun.
Bazen çok derin düşünme. Canını acıtsa bile “Hayat ne yapıyorsun?” Deme sakın. Çık dışarıya. Sessiz sessiz yürü. Kendini dinle, kendi benliğini. Otur bir yere kafanı kaldır. Gökyüzünü izle. İzle ki anlayasın yıldızları. Hep sabitler değil mi? Sonsuzluktalar. Ama hep aynı yerdeler… yapabildikleri tek şey izlemek. Oysa sonsuzluk… ne kadar büyük bir şey. Duyguların sonsuz. Düşüncelerin sonsuzdur. Hissedeceklerin… gökyüzü rahatlatır. İnsanlar neleri başarmamışlar ki işte bu yüzden gülümse. Umuttan bahsediyorum. Umut olmadan gülümseyemezsin.
HAYAT GÜLÜMSEMEKTİR.
GÜLÜMSETEBİLMEKTİR…
Birde korkular, endişeler…
Bu duyguların insanı nasıl harcadığını, yıprattığını biliyorum. Birçok korku vardır. Ama insanoğlu hep basit şeylere takılır. Hep…
Tecrübe, hayat şartları adı her neyse bence bu insanın geniş, büyük düşünmesini sağlamaz.
Düşünmesini bilen insan endişe duygusunu küçük şeylerde yaşamaz.
İnanç…
Hayatın boyunca inanmak gerekir. İnançla beraber içinde doğan hırs! Ona kulak ver ve onun dediklerini yap.
Öfkelendiğinde yağmuru izle. Islan. İçindeki öfkeyi yağmurla boşalt. Sil kafandan. Vücudundan arındır.
Aç kollarını ve gökyüzüne sarıl.
Yıldızlar konuşur belki…
Huzuru yakalamak…
Kulağa ne kadar hoş geliyor değil mi?
…huzur…
Huzur İnancı getirir.
Huzurun olduğu yerde endişe, öfke olmaz.
Huzurdur seni aşka kavuşturan…
HUZUR GÜLÜMSEMEK,
GÜLÜMSEYEBİLMEK HAYATTIR…
KÜBRA GÖK
YORUMLAR
Olabildiğince yalın. Olabildiğince naif ve bir o kadar gerçekçi bir yaklaşım duyguların da eşlik ettiği...
Kutlarım, sevgili Kübra.
Sevgilerimle...
Kübra.48
Çok mutlu ettiniz.
:)
Hayat ağlarken gülümsemek,gülümsetebilmektir...
Tebrik ederim.Hayatı çok güzel tanımlamışsınız.
Benim içinse hayat edebiyat ve yazma aşkıdır.
