Şehr-i İstanbul. içinde bulunmaktan her daim sıkıntı duyduğum şehir. Zorunlu gelişlerimde kaleme aldığım notlar;

Bir zamanlar seninle bu şehirdeydik. Belki ayrı yerlerde ama ayni şehirde. Simdi sen yoksun, ama yine yağmur yağıyor. Her geldiğimde olduğu gibi. Belki bir şey anlatmaya çalışıyor gökyüzü. Ama su an bir nedenim daha var bu şehirden nefret etmek için. Burada seni görenler, duyanlar bilenler yaşıyor. Her birinden ayrı ayrı nefret etmektense, top yekün yaşadıkları yerden nefret ediyorum. 25.12.2013

Büyük şehir, küçük hayatlar. Büyük hayaller, küçük ödüller. Büyük beklentiler, küçük ölümler. Yeryüzünün iki yakası tek şehir, milyonların bir arada hayal kurdukları yüzlerce küçük şehir. Bir yanda boğaz, deniz, diğer yanda korku, giz. Bir kez gelişle nefret edilemeyecek kadar güzel, her gelişte daha çok nefret edilecek kadar itici. Şehir olma duygularından sıyrılmış, yoksunluklarıyla telaşlı. Benim gözümden bu koca şehir böyle görünüyor sevgili. Bazılarına bu şehir sevgili, bana içinde olmadığın her yer İstanbul... 29.03.2014

Bir yer olmalı. Hatırlandıkça yüzlerde bıraktığı bir gülümseme olmalı yalnızca. Orada yaşananlar, orada yanımızda olanlardan kaynaklı bir gülümseme. Belki gözleri buğulayan bir kaç küçük anı. Bir yer olmalı. Gitmek için üşenmediğimiz. Her an kalk gidiyoruz diyenin peşi sıra gidebildiğimiz. Bir yer olmalı. Bir yolculuktan fazlası olmalı gitmek oraya. Ve her dönüş hüzün vermeli yüreğimize ince ince. Bir yer olmalı. İsmi bile olmayan. Orası deyince, anlamalı insan. Bir yer olmalı. Bahsetmek bile içimizi burkan. Pişmanlık duyarcasına, özür dilercesine özlediğimiz. Bir yer olmalı. Ne sevilmek ne de sevmek orada. Başka türlü olmalı her şey. Ağacı, denizi ayrı olmalı. Yeşili, mavisi daha güzel. Bir yer olmalı. Uzakta değil, yakında belki. Canın çektikçe gidebileceğin kadar yakın. Bir yer olmalı. İçinde hala çocuk olabildiğimiz. Oyunlar oynayabileceğimiz. Bir yer olmalı. Kimsenin bilmediği. Sır gibi sakladığımız. Bir yer olmalı, burası değil, İstanbul hiç değil... 02.05.2014